Obawy dzieci
Obawy dzieci
Obawy dzieci przenikają życie dzieci wzdłuż ina krzyżu. Ale wiele lęków z wiekiem przechodzi bez śladu i ma nieuzasadnioną podstawę. W pierwszych latach życia dziecko boi się głośnych dźwięków, ostrych okrzyków, dużych zwierząt. Takie zachowanie jest naturalne, ponieważ dziecko bada to, co dzieje się wokół niego. Musi dowiedzieć się, kto jest jego wrogiem i kim jest jego przyjaciel.
Czasami obawy są przenoszone z matki na dziecko. Nie zdając sobie sprawy, że dziecko odczuwa podniecenie matki, matka zachowuje się niepotrzebnie emocjonalnie na widok grzmotów i błyskawic lub innych czynników.
Najczęstsze są lęki przed ciemnością,samotność, zamknięta przestrzeń. Tak więc strach jest nieunikniony, ponieważ jest ochronną funkcją ciała. Jeśli nie zostaną zwalczone, mogą prowadzić do naruszeń codziennej rutyny, co nie może, nie wpłynie na jego zdrowie.
Również główny strach przed dziećmi jest negatywnydoświadczenia, które dziecko zobaczył, i mocno osadziły się w umyśle. Może to być kłótnia między rodzicami lub wypadek. Ale najsilniejszym strachem w każdym czasie dla dziecka jest strach przed rozstaniem z matką. Jeśli rozstanie jest nieuniknione, zostaw dziecko na chwilę. Długie oddzielenie od matki może powodować depresję i zaburzenia nerwowe u dziecka. Po pierwsze, może przestać jeść, sen jest zaburzony i mogą pojawić się odchylenia w rozwoju dziecka. Na przykład takie sytuacje mogą powstać, gdy matka wychodzi do pracy.
Jak się zachować w tej sytuacji? Nigdy nie zmuszaj dziecka do przezwyciężenia strachu, reakcja może być nieprzewidywalna. Czas minie, a dziecko będzie się śmiać z doświadczanych lęków. Oczywiście, nie śmiej się, bo ranisz dziecko. To się od ciebie zamknie.
Wsparcie jest bardzo ważne w każdym przypadku. Pozwól dziecku poczuć twoje wsparcie. Ale jeśli twoja sprawa jest opóźniona, a stan dziecka jest zaostrzony, koniecznie skonsultuj się ze specjalistą, który skonsultuje się z tobą.
Starsze dzieci mogą polecić następujące rzeczymetoda. Postaw dziecku farbę i czysty papier. Poproś dziecko, aby narysowało swój strach. Pozwól mu powiedzieć, jak sobie wyobraża. Sztuka terapii jest wiodącą wśród różnych technologii.
Dzieciak chętnie zgodzi się na taki eksperyment. Na podstawie koloru rysunku można ocenić, na ile strach ma groźne kontury. Jaśniejsze dźwięki wskazują, że strach nie ma stałej formy i wkrótce dziecko sobie z tym poradzi. Z rysunkami czarnych i niebieskich odcieni musisz być czujny. Z lękiem dziecko będzie musiało pracować.
