Wskazówka 1: Dlaczego zabytki
Wskazówka 1: Dlaczego zabytki
Czego nie ma w świecie zabytków! Wdzięczna ludzkość wzniosła majestatyczne struktury na cześć zmarłych właśnie władców, błyskotliwych muzyków i poetów. W epoce prehistorycznej głowy państw nie chciały czekać na własną śmierć i zbudować zabytki podczas jego życia. Zabytki znajdują się na cmentarzach i pośrodku miejskich placów. Dlaczego ludzie robią to we wszystkich krajach i przez cały czas?
Ludzkość zaczęła przykładać zabytki nawet u zarania cywilizacji. Naukowcy wciąż znajdują najstarsze kamienne rzeźby stworzone przez prymitywne rzeźby i wciąż powodujące pytania i spory dotyczące tego, co lub kogo oni przedstawiają. Nie wywołujemy kontrowersji - wszystkie obrazy fikcyjnych lub prawdziwych stworzeń miały znaczenie kultowe. Pierwszy zabytki zostały stworzone jako obiekty kultu, oniprzypisywano magiczne moce nadprzyrodzone sily.Pozzhe magiczne stały przysługuje martwe liderów i szanowani członkowie plemion i starożytnych społecznościach. Ludzie zaczęli tworzyć zabytki do uwieczniania i wywyższania umarłych. Ta funkcja zabytków jest nadal zachowana do dzisiaj. W każdym kraju można zobaczyć posągi przedstawiające generałów, władców państw i wielkich pisarzy. Wdzięczni potomkowie składają hołd talentom lub bohaterstwom swoich wielkich rodaków. Ale w historii ludzkości zabytki wzniesiono nie tylko na zmarłych, ale także na żywych ludzi. Kult żyjącego człowieka i jego przebóstwienia był szczególnie widoczny w starożytnym Egipcie. Faraonowie zbudowali dla siebie groby i wznieśli swoje posągi obok posągów ich licznych bogów. Ta tradycja została później odebrana przez cesarzy w Starożytnym Świecie. Zabytki, które umieścili za życia, a cesarze mogli cieszyć się boskimi honorami i sławami ich zasług przed nieuchronnym odejściem na drugi świat, jednak nadal można dostrzec pasję do wychwalania własnej osoby wśród wielkich tego świata. Dożywotnie zabytki zostały zainstalowane przez Kim Ser Inu, Stalina, Turkmenbaszy Niyazova i Mao, a pełna lista tych nazw nie jest ograniczona. Z reguły inicjatywa budowania pomników uwielbionej osoby pochodziła od samej osoby lub jego wiernych towarzyszy. Istnienie pomników żywych ludzi, wielu socjologów uważa za jeden z dowodów niezdrowego społeczeństwa i totalitarnego systemu w kraju. zabytki stał się bardziej zróżnicowany. Nie tylko ludzie, ale i zwierzęta zostały uhonorowane, aby zostać unieśmiertelnionym w brązie i marmurze. Są zabytki ratownicy zwierząt, którzy zginęli w służbie. Na przykład w Paryżu znajduje się pomnik św. Bernarda Barry'ego, który uratował życie ludziom uwięzionym w lawinie. W Japonii można zobaczyć pomnik wierności psom. Został wzniesiony na cześć psa Hatiko, który przez kilka lat każdego dnia przychodził na stację i czekał na przybycie swego zmarłego mistrza. W wielu europejskich miastach ostatnio pojawiła się tendencja do tworzenia niezwykłych i zabawnych rzeczy zabytki. W Waszyngtonie stoi pomnik dla ludzi stojącychw kolejce, w Bratysławie, można zobaczyć pomnik hydraulika, wystawić głowę z włazu kanalizacyjnego, aw Paryżu sfotografować obok pomnika jego palca. Takie obiekty nie pełnią żadnej ważnej funkcji społecznej, są stworzone z myślą o nastroju, dekoracji miasta i przyciąganiu do niego turystów Ludzka pamięć jest krótka, życie toczy się normalnie i ciągle pojawiają się nowi bohaterowie. Zabytki nie pozwalają ludzkości zapomnieć o najważniejszych kamieniach milowych w jej historii, o ludziach i wydarzeniach, które chciałbym zawsze pamiętać.
Wskazówka 2: Jak nie dać się trafić lawiną na Mont Blanc
Mont Blanc - najwyższa góra w Alpach i znanacały świat jest centrum alpinizmu. Niestety, lawiny w tych miejscach nie należą do rzadkości, ale można się znacznie zabezpieczyć, wykonując kilka prostych wskazówek.
Jadąc na Mont Blanc, zawsze zabieraj ze sobąBeeper - urządzenie zaprojektowane do wyszukiwania osób, które padły pod lawiną. Sprzęt ten znacznie upraszcza pracę ratowników, aw niektórych przypadkach staje się jedyną okazją do znalezienia osoby. Zderzak działa z częstotliwością 457 kHz, dzięki czemu sygnał przechodzi nawet przez gęstą warstwę śniegu. Takie urządzenie można kupić lub wypożyczyć. Oczywiście nie chroni cię to przed lawiną, ale jest to ważny środek ostrożności. Aby zmniejszyć prawdopodobieństwo upadku pod lawiną na Mont Blanc, należy starannie wybrać czas podróży. Większość lawin spada po ciężkich opadach śniegu, kiedy nowy śnieg spada na już zamarznięty stary. Szczególnie ryzyko jest wysokie, gdy opady śniegu występują w niskiej temperaturze. Nie zaleca się wysyłania w góry podczas silnego wiatru. Zwiększ ryzyko lawin i poważnych zmian pogody. Prawdopodobieństwo lawiny jest również zmienne, w zależności od miesiąca. Najbezpieczniejsze na Mont Blanc są grudzień i styczeń, najniebezpieczniejsze są luty i marzec. W lutym i marcu kilkakrotnie padający śnieg okresowo topnieje i tworzy tak zwane "deski śnieżne", które są ponownie zasypywane śniegiem. Gruba warstwa śniegu rekrystalizuje w duże igły lodu, na których gromadzi się nowa masa śniegu. Wszystko to w każdej chwili może się zepsuć i zsunąć, zmiatając wszystko na swojej drodze. Przed wyjazdem na Mont Blanc nie jest zbyteczna znajomość głębokości pokrywy śnieżnej. Najniższe lawiny stopień ustawić po śniegu głębokość 30 cm, II stopnia - od 30 do 50 cm, III - od 50 do 70 cm, V -. Od 70 do 100 cm, w najwyższym stopniu lawinowe przy wychodzeniu z góry nie jest korzystne - grubość . 120 cm śniegu najprostszym sposobem, aby uchronić się przed upadkiem w lawiną na Mont Blanc - nie iść do góry natychmiast po opady śniegu, spróbuj uniknąć małe wąwozy, doliny o stromych zboczach i wąwozy. Udaj się na wycieczkę do bezpiecznej grupy zorganizowanej w Mont Blanc, w towarzystwie doświadczonego wspinacza. Staraj się nie zboczyć z utwardzonej trasy. Z reguły takie trasy są regularnie sprawdzane przez ratowników dla bezpieczeństwa, dzięki czemu minimalizuje się prawdopodobieństwo wejścia pod lawinę.
Wskazówka 3: Jakiego rodzaju zwierzęta stawiają pomniki
W ogrodzie Instytutu Medycyny Doświadczalnej w Petersburgu znajduje się niezwykły pomnik. Posąg przedstawia psa, a płaskorzeźby na cokole są momentami badań naukowych związanych z tym zwierzęciem.
Inicjatorem instalacji niezwykłego pomnika byłowybitny rosyjski fizjolog, I.P. Pawłow, który badał mechanizmy aktywności nerwowej w eksperymentach na psach Pomnik I. psa Pawłowa jest najbardziej znanym, ale nie jedynym pomnikiem stworzonym ku czci zwierzęcia. Podobny pomnik istnieje w Nowosybirsku, w pobliżu Instytutu Cytologii i Genetyki. Posąg przedstawia inne zwierzę, z których wielu służyło jako naukowiec: mysz laboratoryjna dzierży spiralę DNA na szprychach. Na terenie Instytutu Patologii Doświadczalnej i Terapii w Suchumi (Abchazja) wzniesiono pomnik dla innego popularnego zwierzęcia doświadczalnego, małpy. Na cokole wyryto listę chorób, które medycyna mogła pokonać dzięki eksperymentom na naczelnych.
