LovesTheTeam.com

Historia narzędzi

Róg francuski pochodzi od sygnału myśliwskiegorogi, które były trąbione podczas polowań, gromadzące wojska, uroczystości. Może dlatego dźwięk rogu jest zabarwiony nie tylko kolorami lirycznymi, symbolizującymi naturę, lasy, pola, ale także odważnymi i dramatycznymi, związanymi z polowaniem, turniejami rycerskimi. Z biegiem czasu zmienił się róg alarmu. Aby wzmocnić dźwięk, róg został przedłużony, a dla wygody grania na nim, został skręcony wokół zakrętu za zakrętem. Tak więc róg stał się obecnym wyglądem. Teraz francuski róg jest metalową rurką dłuższą niż 3 metry, złożoną w okrąg i mającą wiele loków. Ale ścieżka instrumentu była długa. Za pomocą rogu myśliwskiego można było odtworzyć tylko 14-15 dźwięków, wysyłając dzwonek. Utworzony w połowie XVII wieku we Francji róg francuski stał się większą wersją rogów myśliwskich w kształcie półksiężyca. Wydłużony kształt i specjalnie dobrany rozmiar umożliwiły kontrolę odtwarzalnych dźwięków. Róg francuski mógłby odtworzyć harmonijną serię muzycznych dźwięków - wszystkie dwanaście ton i półtonów. Francuski kompozytor Lully umieścił francuski róg w orkiestrze operowej w 1664 roku, a po chwili zajęła godne miejsce w orkiestrze symfonicznej. W 1750 roku muzyk AJ Hampel opuścił dzwonek instrumentu i zaczął wchodzić w niego ręką. Dzięki temu podniósł lub obniżył wysokość naturalnych dźwięków. W 1830 roku instrument nabrał mechanizmu zaworowego, który pozwala na odtwarzanie całej skali w waltorni.

Konstrukcja narzędzia

Róg francuski - jeden z najpiękniejszych instrumentów workiestra. Mechanizm zaworu, którego zadaniem jest regulacja długości słupa powietrza i obniżenie wysokości naturalnych dźwięków, znajduje się w środku koła narzędziowego. Podczas gry na waltorni wykonawca trzyma lewą rękę na trzech klawiszach mechanizmu zaworowego. Narzędzie zawiera dodatkowe 4 i 5 zawory, które ułatwiają proces realizacji partii. Poprzez ustnik powietrze wdmuchiwane jest do instrumentu, po czym róg ożywa, zamknięte dźwięki, uzupełniające brakujące dźwięki oktawy diatonicznej, uzyskuje się poprzez włożenie ręki do dolnej części instrumentu (usta). Struktura róg francuskich zależy od długości rury: dla systemu wysokiego, rura jest krótsza, a na niższej jest dłuższa. Podczas gry na waltorni najczęściej używane są F, E, Es. Aby zmienić strukturę rogów, użyj dodatkowych zakrzywionych rurek, które wydłużają rurkę instrumentu. Wraz ze spadkiem waltorni wzrasta liczba nut dostępnych do grania.

Róg francuski w twórczości kompozytorów

Pierwsi kompozytorzy używający soloWaltorni na koncertach byli J. Haydn i V.A. Mozart. W swoich pracach podkreślali śpiew instrumentu, umiejętność tworzenia obrazów wypełnionych humorem i zapałem. Bohaterskie brzmienie instrumentu ujawniono w sonacie na róg i fortepian L. Beethovena. Później zaczął włączać ten instrument do swoich dzieł symfonicznych. Róg francuski, a także bliskość ludzkiego głosu, były również używane w rosyjskiej muzyce klasycznej.