Wskazówka 1: Znacząca rola jednostki w historii

Wskazówka 1: Znacząca rola jednostki w historii


Każda epoka w historii ludzkości jest powiązana zosobowości, które reprezentują ten lub inny czas. Oni, ich biografie i postacie są czymś w rodzaju kotwicy, która wiąże nas do czasu wyjaśnienia zdarzenia, zmieniać ich poprzednicy i konsekwencje.



Leonardo da Vinci, człowiek witruwiański


Chociaż nie tak dobrze w nauce filozofii. A także w nauce historycznej. Od czasów Platona filozofowie i historycy przekonywali między sobą, że głównym ruchem jest ruch naprzód lub osoba, która w pewnym momencie nieuchronnie przynosi ludzkości historyczny wysiłek. Spór ten trwa od stuleci i najprawdopodobniej można go rozwiązać dopiero wtedy, gdy ludzkość zadecyduje o sobie jeszcze jedno mniej ważne pytanie filozoficzne - o prymat materii: co było wcześniej kurczakiem lub jajkiem.

Zderzenie teorii

Materialistyczni determiniści, których znamy od dzieciństwaEngels, Plechanow, Lenin itd. Wierzyli, że rola jednostki w historii jest niewątpliwie ważna, ale nie może być bardziej wpływowa niż ogólny rozwój historyczny, ewolucyjny i budujący prawo. Personaliści - Berdyaev, Shestov, Scheler i inni, są przekonani, że to osobowość, a co ważniejsze, osoba pasjonująca, która przybyła na ten świat, przyspiesza rozwój historii. Do której ze stron pasja nie należy - dobro lub zło. Jeśli krótko, różnica między teoriami jest taka: niektórzy wierzą, że jedna osoba może wpłynąć na bieg historii, ale nie może znieść jej ruchu do przodu, inni są pewni, że progresywność rozwoju historycznego zależy w dużej mierze od jednostek, które żyją w tym lub w tamtym okresie historycznym. Uważa się, że wszystko dzieje się dokładnie wtedy, kiedy ma się wydarzyć, a nie godzinę czy minutę wcześniej, nie wspominając o tym, że za godzinę lub minutę na kto rozumie stulecia i tysiąclecia. Nawet jeśli coś dzieje się w historii, rodzi się człowiek, który pochyla się pod postępowym procesem historycznym pod jego wpływem i przysparza mu niespotykanego przyspieszenia, takiego jak Aleksander Wielki, a następnie wszystko kończy się śmiercią tej osoby. I jeszcze bardziej: społeczeństwo cofa się, a zamiast postępu pojawia się regresja, tak jakby historia samego Boga lub samego Boga sama się usuwa i bierze urlop krótkoterminowy. Inni są pewni, że tylko wyjątkowa Osoba daje ludzkości możliwość postępu i postępu, im większa jest skala tej osobowości.

Osoby, które dały historię kopnięcia

Wydawałoby się, że dowody materialistówsą niepodważalne. Rzeczywiście, z chwilą śmierci macedońskiego imperium stworzonego przez niego rozpadło się, a niektóre nawet dość komfortowo zamożnych narodów niszczał. Ludy, które je zamieszkiwały, rozpuszczały się gdzieś w nieznanym. Jako przykład, Aleksander pokonał stan Khorezm pod panowaniem Achaemenids - legendy potomkami Atlantydy. Tak więc, po Aleksandrze, zniknęli ostatni piękni Atlantydzi. I nie tylko oni. Wraz z jego śmiercią zniknęło to, co nazywamy starożytną Grecją. Ale! Nie można zaprzeczyć, że on stworzył rodzaj ustawić tempo dla przyszłych pokoleń, dla osób urodzonych po niej. Otwórz je do Azji Zachodniej i Azji Zachodniej, doprowadziły do ​​niekończących się wieków ludzkiej Browna dvizheniya.Na rzeczywistości, wśród wielu naprawdę wspaniałych ludzi, którzy opuścili swoje piętno w historii ludzkości, a może nie tyle tych, którzy mogą być umieszczone w jednym rzędzie po dla Aleksandra Wielkiego. Być może są tylko trochę więcej niż tuzin: Archimedes i Leonardo Da Vinci, Lenin, Stalin i Hitler, Gandhi, Havel i Golda Meir, Einstein i zatrudnienia. Lista może być inna - większa lub mniejsza. Nie można jednak zaprzeczyć, że osoby te mogą zmienić świat.

Wskazówka 2: Co to jest scena?


Kto gra w filmach? "Aktorzy", powiesz, a będziesz miał absolutną rację. Jednak nie zawsze w filmach są tylko profesjonalni aktorzy. W filmach mogą pojawić się także przedstawiciele innych zawodów, nie mniej sławni niż najsłynniejsi aktorzy. Sam możesz łatwo przywołać wiele podobnych przykładów. Ta technika nazywa się kameą.



Czym jest kamea?


Cameo i jego odmiany

Cameo (z anglo-kamea - epizodycznie)nazywane pojawieniem się sławnej osoby w filmie, produkcji teatralnej lub, na przykład, w grze wideo. Jak sama nazwa wskazuje, ta rola jest często epizodyczna. Zaproszone gwiazdy mogą grać zarówno zwykłe postacie, jak i siebie. Cameo to artystyczne narzędzie używane przez wielu filmowców. Te same słowa są nazywane rolami.
Sam termin "kamea" został ukuty przez producenta Michaela Todda.
Popularny kino sceniczne. Wielu reżyserów uwielbia kręcić się w swoich filmach. Więc nie zdziw się, jeśli jesteś przy następnej premierze, na przykład, Quentin Tarantino nagle zobaczy w znanym wizerunku reżysera. Będzie to oznaczać, że zobaczyłeś kolejny kamea. Nie mniej często w odcinkach filmów i seriali pojawiają się znani aktorzy, często w roli samych siebie. Jak odróżnić to od prostej epizodycznej roli? Ważne jest, aby pamiętać o skali osoby. Jeśli aktor od dawna był znany i zagrał w wielu znanych filmach, to jego epizodyczny występ, zwłaszcza w największym filmie, powinien być postrzegany jako kamea. Nie wystarczy kręcić w odcinkach zapraszać różne gwiazdy: sportowców, piosenkarzy, prezenterów telewizyjnych, polityków itp. Wystarczy przypomnieć na przykład filmy "Brat" i "Brat-2". W tym słynnym dilogu widownia widziała w roli siebie wielu sławnych ludzi - od Wiaczesława Butusowa po Irinę Saltykową i Valdisa Pelsha.

Historia kamei

Założyciel kamei był sławnyreżyser filmowy Alfred Hitchcock, który sam zagrał w ponad 30 filmach. Cameo stało się stylem jego autorskiego autora. Za przykładem klasyku podążyło wielu jego kolegów, choć samo słowo nie pojawiło się nawet w codziennym użyciu. Pierwszy film, który zaczął mówić o kamerze, był taśmą z 1956 roku "Around the World in 80 Days". Była to ekranizacja powieści Juliusza Verne'a, w której wzięło udział aż 44 celebrytów, w tym Frank Sinatra i Marlena Dietrich.
Cameo nie zawsze są wskazane w kredytach, a gwiazdy są często usuwane za darmo.
Stopniowo kamea stała się bardzo popularną techniką. Jego użycie teraz nikt nie jest zaskoczony. Trudno znaleźć celebrytę, który nie grałby w żadnych epizodycznych rolach. Nawet niektórzy przywódcy państwowi (na przykład były prezydent USA Bill Clinton) byli kiedyś widziani w kadrach filmowych.


Wskazówka 3: W jaki sposób rodzina wpływa na socjalizację?


"Żyć w społeczeństwie i być wolnym od społeczeństwato niemożliwe "- twierdził znany Uljanow-Lenin. Rzeczywiście, w odróżnieniu od zwierząt, których życie i zachowanie jest przede wszystkim ze względu na instynktów człowieka we wczesnym wieku jest świadomie uczyć się umiejętności potrzebnych do pełnego życia w społeczeństwie, kierując się nie tylko ich pragnienia, zainteresowania, ale także pragnień i interesów innych ludzi. Proces ten nazywa się socjalizacją, a rodzina odgrywa w nim bardzo ważną rolę.



Jak rodzina wpływa na socjalizację


Jakie umiejętności w rodzinie wpływają na socjalizację

Jak tylko dziecko osiągnie wiek, kiedy onzaczyna rozumieć słowa rodziców, zaczynają uczyć się zasad postępowania; wyjaśnij, co jest dozwolone, a co nie; jak możesz zachowywać się w społeczeństwie, a jak nie; kiedy trzeba pokazać charakter i gdzie lepiej milczeć. Z biegiem czasu, dziecko uczy umiejętności samopomocy (nauczyć się jeść na własną rękę, aby dbać o siebie), wzbudzając w nim system wartości przyjętych w tej konkretnej rodziny, opowiada o swoich przodkach, kraju, którego jest chwalebne i bolesne strony swojej historii tradycje. Relacje między rodzicami atmosfery w rodzinie, rodzicielstwo styl - wszystko to bezpośrednio wpływa na dziecko, zwłaszcza w kształtowaniu jego charakter i zachowanie. Tak więc, rodzina określa filozofię węgielny człowieka, jego zdolność do komunikowania się z innymi lyudmi.Naskolko Ukończ socjalizacji w rodzinie, co wynika to przyniesie, zazdrość wielu czynników. Ta struktura rodziny, charakter stosunków rodzinnych, zakres władzy każdego z rodziców, ich postaw światopoglądowych, zwyczaje, poziom wykształcenia, etc. Jest oczywiste, że gdy szczęśliwy, przyjazna atmosfera w rodzinie, która szanuje każdego z członków, jak również odpowiednie podejście do wychowywania dzieci (połączenie miłości i opiece z rozsądnym nalegań, Wprowadzenie do wykonalnym pracy w domu), szanse udanej socjalizacji dziecka są bardzo wysokie. Wręcz przeciwnie, w atmosferze ciągłych kłótni, afer między rodzicami, i to jest mało prawdopodobne, aby przekazać niepoprawne podejście do edukacji dzieci (nadmiernej surowości lub odwrotnie, nadmierne odpust w ogóle), towarzyskich, jak powinno.

Kto, oprócz rodziny, może wpływać na socjalizację

Gdy dziecko dorasta, by uformować swojeosobowości, oprócz rodziny, są pod wpływem osób, które są w jego środowisku (krewnych, przyjaciół), opiekunów w placówkach przedszkolnych, nauczycieli w szkołach. W okresie dojrzewania grupa rówieśnicza zaczyna odgrywać dużą rolę. Niemniej jednak podstawą ludzkiej osobowości jest właśnie rodzina, więc jej wpływ jest najbardziej znaczący. Staraj się nie przeklinać dziecka, bądź uprzejmy, szanuj się nawzajem, nie ograniczaj dziecka w wolności. A wtedy twoje dziecko będzie przygotowane na dorosłość.


Wskazówka 4: Jak zmieniła się koncepcja świadomości w historii nauki


Świadomość jest złożonym terminem filozoficznym, który charakteryzuje zdolność człowieka do poznawania otaczającej rzeczywistości, a także określa swoje miejsce, rolę w tej rzeczywistości.



Jak zmieniła się koncepcja świadomości w historii nauki


Jakie były poglądy starożytnych uczonych na temat natury świadomości

Czym jest świadomość, co jest spowodowane przez iktóre mogą na nią wpływać, od czasów starożytnych były gorące spory. Początkowo uczestniczyli w nich tylko filozofowie i teologowie, a następnie, w miarę rozwoju nauki, naukowcy różnych specjalności - na przykład biologowie, fizjolodzy, psychologowie. Do dziś nie ma jasnej, powszechnie przyjęte kryteria, co rozumie się przez umysł i jak to voznikaet.Znamenity grecki filozof Platon uważał, że świadomość każdego człowieka ze względu na istnienie nieśmiertelnej duszy. Po zakończeniu życia dusza opuszcza ciało i wraca do swojego wyższego, nieznanego "świata idei", który jest niezmiernie bardziej rozwinięty niż ten materialny świat, w którym są ludzie, zwierzęta i nieożywione przedmioty natury. Oznacza to, że filozof Platon faktycznie był jednym z założycieli popularnej doktryny filozoficzne, później nazwanego terminu dualizmom.Etot, sugerując dualizm świadomości i fizycznych obiektów, został oficjalnie oddany do użytku przez wiele wieków po słynnego francuskiego naukowca René Descartes, który żył w pierwszej połowie XVII wieku. Jest również uznawany za popularny wyraz "Myślę, że istnieję". Podstawą filozoficznego rozumowania Kartezjusza na temat natury świadomości był postulat, że człowiek jest pewną substancją myślącą, która może wątpić w cokolwiek, nawet w egzystencji otaczającego świata, z wyjątkiem własnej świadomości. To znaczy, natura świadomości leży poza królestwem praw materialnego świata. Słynny niemiecki filozof Hegel uważał świadomość głównie za zdolność jednostki do powiązania swojej osobowości z otaczającym światem.

Co materialistyczni naukowcy sądzili o naturze świadomości

Termin "materializm" został oficjalnie wprowadzony tylko wpoczątku XVIII wieku, słynny niemiecki naukowiec Gottfried Wilhelm Leibniz. Ale zwolennicy tej filozoficznej nauki, według której świadomość jest tylko wytworem aktywności ludzkiego ciała (przede wszystkim mózgu), są znane od czasów starożytnych. A ponieważ ludzkie ciało jest żywą materią, wtedy świadomość jest również materialna. Najsławniejsi zwolennicy materializmu w XIX-XX wieku. byli Karol Marks, Fryderyk Engels i Władimir Uljanow-Lenin. Pomimo kolosalnych osiągnięć nauki, nie została jeszcze przedstawiona dokładna interpretacja natury świadomości.