Czeczenia: jak to się wszystko zaczęło
Czeczenia: jak to się wszystko zaczęło
Korzenie tragedii czeczeńskiej leżą w wydarzeniach, które miały miejsce kilka lat przed pierwszą wojną czeczeńską - zmiana władzy w ZSRR, upadek Unii i walka o niepodległość republikańską.
Zmiana mocy
Wydarzenia, które doprowadziły do pierwszego czeczeńcaWojnę można podzielić na dwa etapy: 1990-1991. i 1992 r. - przed rozpoczęciem działań wojennych 11 grudnia 1994 r. Tłem tragicznych wydarzeń są obietnice MS. Gorbaczow daje autonomię wszystkim republikom. Później B.N. Jelcyn "oddawał" suwerenność, wielokrotnie oferując: "Weź tyle niezależności, ile możesz nosić". Oczywiście, Gorbaczow i Jelcyn nie mógł zakładać, że spowoduje pragnienie niezależności - szukali wsparcia z krajowego vlastey.V 1990 Rada Najwyższa Republiki Czeczeńskiej, na czele z Doku Zavgaev przyjęła deklarację o suwerenności Republiki Czeczenii, Inguszetii. W tym samym czasie na arenie politycznej pojawia się Dżochar Dudajew, dowódca wojskowy. W Czeczenii pojawia się rynek, dostarczający rosyjskiej przestępczości broń. Broń pozostała po Armii Czerwonej po rozpadzie ZSRR. Niektórzy historycy nadal uważają, że za Dudajewem byli ludzie poważni z Moskwy. W ten sposób dramatycznie wzrasta popularność W 1991 r. Dudajew został obalony przez Najwyższy Związek Radziecki pod przewodnictwem Zavgew, a następnie wygrał w wyborach prezydenckich. Czeczeńscy przestępcy zostali uwolnieni. Dudajew prowadził bardzo nacjonalistyczną politykę, w związku z tym wynik rosyjskiej ludności z Czeczeńskiej Republiki jest związany. Kreml obawiał się tych wydarzeń i zaczął szukać człowieka, którego mógłby zastąpić Dudajew. Wybór padł na Umara Avturkhanova - byłego prezesa kołchozu. Jelcyn planował obalić Dudajew przez siły opozycyjne i zezwolił na wjazd wojsk do Czeczenii.Początek wojny
15 października 1994 r. Rozpoczął się pierwszy atakOkropne siły opozycyjne. Kiedy kilkaset metrów pozostało do pałacu Dudajewa, wydano rozkaz wycofania się z Moskwy. Następna próba zamachu miała miejsce 26 października tego samego roku, ale została powstrzymana przez siły Dudajewa. Minister obrony P. Gohesze przedstawił propozycję zablokowania Czeczenii przez wojsko, a następnie przejęcie Groznego. To, zdaniem rosyjskiego rządu, powinno doprowadzić albo do obalenia Dudajewa, albo do jego znaczących ustępstw wobec Moskwy. Wszystko jednak okazało się tragedią, której echa wstrząsnęły rosyjskim społeczeństwem przez wiele następnych lat. Nawiasem mówiąc, w rządzie Federacji Rosyjskiej wielu wypowiadało się przeciwko akcji wojskowej. Ale przygotowanie armii zajęło dwa tygodnie, a operacja miała się rozpocząć 11 grudnia 1994 roku. Planowano, że o ósmej rano spadnie stolica Czeczenii. Ale wszystko poszło nie zgodnie z planem, początkowo operacje zostały przesunięte o dziewiątej rano, ponieważ armia nie była gotowa na wyznaczony czas. Czas zaginął, bo rosyjscy czołgiści dostali się w ręce czeczeńskich bojowników. Do nocy 11 grudnia 1994 r. Rozpoczęła się pierwsza wojna czeczeńska. W pierwszych dniach wojny spokojna ludność Groznego została zabita, zaskoczona. Wśród żołnierzy rosyjskich straty były również ogromne. Niektórzy analitycy polityczni uważają, że taki rozruch, w którym rozpoczęła się wojna, był spowodowany pragnieniem Jelcyna rozwiązania problemu czeczeńskiego do nowego roku. To miało poprawić jego szybką ocenę ratingową. W sierpniu 1996 r. Zakończyła się pierwsza wojna czeczeńska. A potem fala aktów terrorystycznych rozprzestrzeniła się w Moskwie i głównych miastach Rosji.
