Porada 1: Jak napisać esej na temat Wielkiej Wojny Ojczyźnianej

Edukacja:

Porada 1: Jak napisać esej na temat Wielkiej Wojny Ojczyźnianej

Wielka Wojna Ojczyźniana jest jedną z najjaśniejszycha jednocześnie smutne strony rosyjskiej historii. Każdy uczeń jest zobowiązany nie tylko do poznania tragicznych wydarzeń wojennych, ale także do samodzielnej oceny. Napisanie o wojnie może opierać się na danych z wielu różnych źródeł.

Instrukcje

Przed napisaniem pracy nad WielkimDo Wojny Ojczyźnianej dokładnie przestudiuj i wybierz materiał, który możesz wykorzystać. Bardzo ciekawą pracę można przygotować, kierując się wspomnieniami naocznych świadków tych odległych wydarzeń. Znajdź znajomych weteranów uczestniczących w II wojnie światowej lub skontaktuj się z lokalną organizacją weteranów. Wiarygodne informacje z pierwszej ręki pomogą Ci nie tylko kolorowo pomalować wydarzenia z działań wojennych i wszystkie trudy pracy z tyłu, ale także ponownie zastanowić się, jakie nieludzkie wyczyny wykonali dla nas ludzie.

Kompozycja na temat Wielkiej Wojny Ojczyźnianejmożesz pisać, bazując na wspomnieniach bliskich krewnych (dziadek lub pradziadek). Ważne jest nie tylko odtworzenie jego biografii, ale także pokazanie, jak wydarzenia wojenne wpłynęły na jego charakter i wpłynęły na jego przyszłe życie.

Jeśli mieszkasz w mieście, które było aktywneUczestnictwo w walce z niemieckim najeźdźcą, możesz poświęcić na pisanie historii swojej małej ojczyzny. Aby to zrobić, przeanalizuj wszystkie niezbędne informacje statystyczne dotyczące liczby ochotników, którzy udali się na front i liczbę zmarłych obywateli, dowiedz się o stratach otrzymanych w wyniku zamachów bombowych. Odwiedź muzeum, które zawiera interesujące eksponaty wojskowe - broń i mundury żołnierzy, listy i telegramy z przodu, zdjęcia ludzi z tamtych czasów. Ten materiał pomoże ci pokazać, jak wielkie zwycięstwo odniosło twoich rodaków.

Dobra pomoc w pisaniu esejówwojna będzie dziełem literackim tego tematu (np. dzieła B. Vasilieva, W. Bykowa, V. Niekrasowa, M. Szołochowa, A. Fadejewa). Wybierz historię lub historię, którą lubisz najbardziej, i staraj się nie tylko scharakteryzować głównego bohatera pracy, ale także dać własną ocenę swoich działań w tym trudnym czasie.

Wskazówka 2: Jak napisać historię

Może masz wiele pomysłów na historię,lub od dawna zauważyłeś w sobie zdolność i miłość do prowadzenia pamiętnika, zapisywania małych notatek o tym, co się dzieje wokół. Może czas napisać całą książkę, ale to żenujące, że nie wiesz od czego zacząć i jak to zrobić? W każdym razie najważniejsze jest, aby zdecydować, że czas pisać opowieść, a wszystko inne nie jest trudne.

Potrzebujesz

Przytulne miejsce pracy
Pragnienie napisania historii
Pomysły

Instrukcje

Aby pisać opowieść, przede wszystkim musisz zacząć od treści. Czy masz historię? O czym będzie ta historia? Po nakreśleniu głównej idei stopniowo będzie zbierać szczegóły i szczegóły. Musisz tylko o tym pamiętać opowieść musi mieć wyraźny początek, środek i koniec. W opowieści musi być konflikt i jego wynik, a wszystkie działania bohaterów muszą mieć wiarygodną motywację, aby były zrozumiałe dla czytelnika.

Następnym krokiem w pisaniu tej historii jesttworzenie bohaterów. Pamiętaj nad głównymi bohaterami: pozytywnymi (protagonistami) i negatywnymi (antagonistami). Po prostu nie rób ich zbyt dobrze lub źle - to nie da wiarygodności historii. Nie zapomnij o drobnych postaciach - stworzą one tło dla przygód głównych bohaterów, więc są również ważne.

Zacznij pisać! Nie ma znaczenia, jak to robisz - każdy autor ma swoje własne podejście. Ktoś wie z góry, jak historia się kończy, ktoś po prostu wymyśla cały świat, kończąc uderzeniem kreślącym działania, które dzieją się na tym świecie. Najważniejsze, aby zacząć i dać sobie obietnicę pisania każdego dnia. Możesz nawet zdecydować o wymaganej liczbie stron pisanych codziennie - to fajna dyscyplina.

Abyś naprawdę mógł pisać opowieść, a jednocześnie dobrze, pamiętaj, aby skontaktować sięotoczenia krytyków i wziąć to pod uwagę, kontynuując pracę nad tekstem. Ale pokaż swoją pracę tylko tym, którzy całkowicie ufają. Możesz nawet spróbować znaleźć towarzystwa lokalnych pisarzy i dołączyć do nich - abyś mógł znaleźć wsparcie, krytykę i komentarze do twojego rękopisu.

Możesz napisać historię tylko wtedy, gdy jestprzerobić. Gdy początkowy projekt tekstu będzie gotowy, przeczytaj go uważnie, pozwól znajomym i krewnym zapoznać się z tekstem i rozpocząć edycję opowieść. Ale zawsze zachowaj oryginalną wersję projektu, abyś mógł zrozumieć, jak udany jest twój zespół redakcyjny i czy tak się stało opowieść lepiej. Po wielu dniach spędzonych na pojmowaniu i przepisywaniu wcześniej napisanych, opowieść wreszcie będzie gotowy.

Wskazówka 3: Jak napisać esej na zdjęciu

W szkołach jako dokumenty egzaminacyjnestudenci są coraz częściej zapraszani do napisania eseju o fotografii. Podstawowe podejścia do realizacji tego zadania są podobne do tych, jakie piszą prace nad obrazem, ale w tym przypadku należy wziąć pod uwagę kilka niuansów.

Instrukcje

Zastanów się dokładnie nad zdjęciem, spójrz naz daleka, aby powstało pełne wrażenie. Zwróć uwagę na nieistotne szczegóły na pierwszy rzut oka, powiedzą ci więcej niż główne postacie. Podświetlić semantyczną Center of Photography / Jeśli on jest w środku, to proste, jeśli jest przesunięty w prawo lub w lewo, jest to powód, aby przypuszczać, że skłoniło pana do zarządzenia obiektów lub podmiotów, takich sposób. Założenia, dlaczego autor pracy wybrał te tematy, czy istnieje między nimi jakiś związek.

Zwróć uwagę na kolorzdjęcie. Postaraj się stanąć w miejscu mistrza i zastanów się, co dokładnie chciał wyrazić, odwołując się na przykład do czarno-białej decyzji. Pamiętaj, że nie może być żadnych błędnych założeń w takiej pracy, wszystkie rozsądne myśli i argumenty są mile widziane. Czasami odrzucenie koloru pozwala uwydatnić kształt przedmiotów, czasem charakteryzuje emocjonalny komponent pracy.

Zobacz, gdzie światło pada na przedmioty,na zdjęciu. Jeśli upadnie na bok, a następnie zwrócić uwagę na cieniu, zalegshie na twarze ludzi i przedmiotów, w niektórych przypadkach, fotografowie uciekają się do tej recepcji, aby pokazać dwoistość natury. Światło może być również skierowane na widza, w takim przypadku na zdjęciu pojawia się wyraźna sylwetka, jeśli tak, podaj kilka słów do kształtu i konturów obiektów.

Połącz swoją wiedzę o fizjonomii, jeśli jesteśZdjęcie przedstawia osobę lub kilka osób. Powód w eseju o tym, co mogą powodować fałdy nosowo-wargowe, zmarszczki, uniesione brwi modelu. Spróbuj zgadnąć, jaka osoba jest przed tobą, co robi, o czym myśli. W tym przypadku możesz połączyć wyobraźnię, wymyślić swoje życie i opisać je w kompozycji.

Wyciągnij wnioski na końcu kompozycji. Napisz, jakie uczucia posiadasz, jakie wspomnienia. Czy ci się to podoba, czy nie, co zmieniłeś lub dodałeś do miejsca czarodzieja.

Wskazówka 4: Jak napisać ciekawy esej

Zgodnie z definicją słownika SI. Ożhegova, «skład Jest rodzajem pisemnej pracy w szkole - prezentacjaich myśli, wiedza na dany temat. " Student, który potrafi kompetentnie i ciekawie napisać kompozycję, może następnie jasno i jasno sformułować swoje myśli w mowie ustnej i na piśmie. Umiejętność ta pomoże osiągnąć sukces w niemal każdej dziedzinie działalności.

Potrzebujesz

- Artykuły papiernicze;

Instrukcje

Klasyczna struktura kompozycji zczęści wstępne, główne i końcowe najlepiej przyczyniają się do napisania interesującej kompozycji. Pomoże to w pełni otworzyć temat i utrzymać uwagę czytelnika. Zwróć szczególną uwagę na pierwszą część, ponieważ wiadomo, że pierwsze wrażenie jest najsilniejsze. Dotyczy to ludzi, książek i oczywiście dzieł.

Zachowaj logikę narracji i pisz dalejsubstancja. Nie pisz niczego zbędnego, aby osiągnąć określoną objętość. Takie niepotrzebne wstawki tylko rozpraszają uwagę, z ich powodu pragnienie czytania dalej może zniknąć.

Po ukończeniu łańcucha logicznego i wyciągnięciu wniosków wostatnia część, wskazówka na inny ważny temat, płynnie płynąca z teraźniejszości. Ta technika pomoże zachować pewne intrygi, zamieniając cię od zwykłego ucznia w pisarza, umiejętnie rozgrzewając zainteresowanie czytelników.

Wybierz interesujący epigraf, który odzwierciedla istotę Twojej pracy. Pomoże sformułować problem, podkreślić ideę i od samego początku interesuje czytelnika.

Jeśli nie jest to określone w samym zadaniu, pomyśl,w którym gatunku najlepiej będzie ujawnić temat. Na przykład bardzo interesujące mogą być kompozycje z gatunku baśni, opowiadań, listów w imieniu jednego z bohaterów lub wpisów do pamiętnika.

Bądź szczery. Nie próbuj pisać tego, co według Ciebie oczekuje od nauczyciela. Najpierw nauczysz się wyrażać dokładnie swoje myśli, a to pomoże ci w przyszłości. Po drugie, nowe stanowisko i świeże spojrzenie na ten temat są zawsze o wiele bardziej interesujące. Nie martw się z powodu możliwej krytyki, naucz się bronić swojej opinii.

Przestudiuj tak szczegółowo, jak to możliwe. Na przykład, jeśli wymagany jest esej o dziele literackim, musisz przeczytać nie tylko jego, ale także biografię pisarza, artykuły krytyczne i poznać cechy tej epoki historycznej, do której się odnosi. Ogólnie rzecz biorąc, jeśli chcesz nauczyć się pisać ciekawe kompozycje, przeczytaj jak najwięcej. Dowolna literatura. To pogłębi wiedzę i pozwoli nam wyciągnąć nowe pomysły.

Pisz, pisz, pisz, jak najwięcej. Tylko praktyka pomoże nauczyć się tworzyć jasne, interesujące prace.

Wskazówka 5: Jak napisać esej o wojnie

Napisz skład - jest to ważna umiejętność, której dzieci uczą się w szkole. Jednym z najtrudniejszych tematów dla dzieci jest wojna. Przecież nie wystarczy tu opisywać wydarzeń, wciąż musimy je ocenić. Dlatego pisząc eseje na ten temat, należy zwrócić szczególną uwagę.

Instrukcje

Przede wszystkim należy ustalić, która wojna będzie głównym tematem twojej pracy. Tak więc, jeśli mówimy o wojnie patriotycznej wojna 1812, będziesz musiał uważnie się uczyćmateriał związany z tym. Jeśli wybór padnie na Wielką Wojnę Ojczyźnianą, informacje niezbędne do napisania na ten okres będą wymagały zupełnie innych.

Przed napisaniem kompozycji uważniepracować ze źródłami. Na przykład możesz to zrobić odwiedzając muzeum w Panoramie Borodino, w archiwum dokumentów, w bibliotece książek dziennikarskich. Skorzystaj z Internetu. Jeśli chodzi o wojnę 1941-1945, najcenniejsze dane będą wspomnieniami żołnierzy pierwszej linii. Możesz znaleźć weteranów II wojny światowej przy pomocy specjalnie stworzonych rad weteranów. Każda dzielnica ma swoją własną podobną organizację. To uczestnicy wydarzeń pomogą ci lepiej zrozumieć, co działo się w tych latach.

Użyj fikcji jakoźródło. Przecież wojna jest wielkim szokiem dla kraju i każdej osoby indywidualnie. Dlatego pisarze z konieczności reagują na takie wydarzenia i tworzą dzieła sztuki odzwierciedlające życie państwa i ludzi w tym lub tamtym okresie operacji wojskowych.

Nie zaniedbuj i nie pomagaj w kinie. Najlepiej studiować historię operacji wojskowych na filmach, które zostały nakręcone niemal natychmiast po wojnie. Wśród szczególnie dobrymi filmami są „Świt Oto cichy”, „Jestem rosyjski żołnierz”, „iść do walki kilka starych ludzi”, „Oni walczyli za swój kraj”, etc.

Czasami, aby napisać pełnoprawny esej, którego potrzebujeszOdwiedź miejsca znanych bitew, na przykład Pole Borodino, Petersburg, Twierdza Brześć, itp. Każdy z nich nosi odcisk tych odległych dni. Można tam znaleźć ślady pocisków, pomników, pochówków, muzeów, trofeów itp. Wszystko to pomoże lepiej zrozumieć szczegóły tego czasu, charakterystykę techniczną broni, możliwości obronne kraju, liczbę osób biorących udział w bitwie.

Wskazówka 6: Jak napisać esej na temat Ojczyzny

Kompozycje - odwoływanie się do tematu Ojczyznyliczba najtrudniejszych i czasochłonnych zadań dla dzieci w wieku szkolnym. Ponieważ praca ta jest konieczna, aby opisać nie tylko konkretne przedmioty i rzeczy, ale również sprawnie i konsekwentnie wyrażania własnych myśli i postawy osobistej ważnych kluczowych pojęć: ojczyzny, patriotyzmu i obowiązku obywatelskiego.

Instrukcje

Rozpocznij pracę od ogólnej myśli o tym,że każda osoba wpisuje w ideę Ojczyzny i Ojczyzny coś własnego. Możesz ozdobić wstępną część pracy odpowiednim cytatem autora, którego opinię podzielasz lub, przeciwnie, nie udostępniasz. Na przykład słowa Yesenina: "Nie powiem, że niebo, moja ojczyzna" logicznie prowadzą do przekonania, że Rosja jest najbardziej bezcennym i ojczystym miejscem poety.

Po tym warto wspomnieć o naszym krajuma bogate dziedzictwo kulturowe i historyczne, a pamięć o najważniejszych wydarzeniach z przeszłości jest święcona i przekazywana z pokolenia na pokolenie. W ten sposób czasy są połączone, a potomkowie tych, którzy zachowali i zachowali naszą Ojczyznę, są nie tylko dumni z Rosji, ale także starają się żyć i pracować dla jej dobra.

Powiedz nam, że Wielka Ojczyzna jestjednocząca siłę dla ludzi, ale szczególnym miejscem w duszy człowieka jest jego wrodzony zakątek. Ta mała ojczyzna jest domem rodziców, dziadków i babć, miejsce, w którym urodził się i wychował mężczyzna, postawił pierwsze kroki i ogłosił cenne słowo "mama". Być może każda osoba trzyma w sercu cząstkę swojej małej ojczyzny. Opisz, co jest dla ciebie najcenniejsze. Pamiętaj o najjaśniejszych momentach związanych z domem, wioską, wioską lub miastem.

Ludzie są dumni ze swojej małej ojczyzny, kochają naturę,który otacza. Jednak największą wartością rodzimej ziemi są ludzie, którzy na niej dorastali. Historia rosyjskiego państwa pełna jest najjaśniejszych przykładów odwagi i odwagi jego obywateli. Ich sukces nie polega na nadprzyrodzonej sile fizycznej lub dobrym uzbrojeniu. Wygrali fortecę zwycięstwa rosyjskiego ducha i wolą, zjednoczeni ze względu na wspólny wysoki cel.

Uzupełnij kompozycję ideą, któraWspółczesne pokolenie powinno pamiętać, jak bardzo Rosja zachowała swoją niezależność i siłę. Zadaniem każdego obywatela jest życie i praca dla dobra Ojczyzny, zachowanie i pomnożenie jej bogactwa.

Rada 7: Kiedy rozpoczęła się Wielka Wojna Ojczyźniana

22 czerwca 1941 r. - dzień początku najbardziej brutalnego,najbardziej bezlitosna wojna, jaka kiedykolwiek miała miejsce na terytorium rosyjskiego państwa. Zdradliwie, nie wypowiadając wojny, wojska niemieckie wtargnęły na terytorium ZSRR. Tylko odwaga, odwaga, oddanie dla kraju zwykłych radzieckich ludzi pozwoliło zwyciężyć faszystowskich najeźdźców.

Wielka Wojna Ojczyźniana, która trwała prawiecztery lata, dotknęły każdego domu, każdej rodziny, zabrały miliony istnień ludzkich. Dotyczyło to wszystkich, ponieważ Hitler nie zamierzał podbijać kraju, zamierzał zniszczyć wszystko i wszystkich, nie oszczędzając nikogo i niczego. Pierwsza informacja o ataku zaczęli przybywać na 3:15 rano z Sewastopola, a już o czwartej rano został zaatakowany przez wszystkich zachodniej granicy lądowej państwa radzieckiego. A jednocześnie poddany antenowego bombardowania miasta Kijów, Mińsk, Brześć, Mohylew i drugie.Dolgoe uważali, że kierownictwo wyższego szczebla Unii kierowany przez Stalina nie wierzy w ataku hitlerowskich Niemiec w lecie 41-go roku. Jednak ostatnie badania dokumentów archiwalnych pozwoliło wielu historyków uważa, że nakaz doprowadzenia zachodnie dzielnice w pogotowiu wydano dyrektywę Sztabu Generalnego Armii Czerwonej 18 czerwca 1941 roku dyrektywy goda.Eta pojawia się w zapisach przesłuchania byłego dowódcę frontu zachodniego, generał Pawłow, chociaż do tej pory sama dyrektywa i nie znalazłem. Według historyków, gdyby zostały wykonane kilka dni przed wybuchem działań wojennych, przez zimę 1941 roku wojska niemieckie doszłaby maksymalne Smolenska.V pierwszych miesiącach walk granicznego, Armia Czerwona straciła około 3 milionów osób zabitych i przechwycone. Na tle ogólnego odwrotu przydzielone twierdzy brzeskiej bronił bohatersko przez miesiąc, Przemyśl - miasto, w którym Armia Czerwona nie tylko wytrzymał uderzenie wojsk niemieckich, ale był w stanie kontratakować i wyrzucić Niemców do dwóch kilometrów w głąb lądu Polshi.Voyska froncie południowym (dawny Odeski Okręg Wojskowy ) odpierał ataki wroga i pogłębiał się na terytorium Rumunii na kilka kilometrów. Marynarka radziecka i lotnictwa morskiego, biorąc pod uwagę w pełnej gotowości bojowej na kilka godzin przed atakiem, w tym tragicznym dniu nie stracić jeden statek, żaden samolot. Samolotów marynarki wojennej w jesieni 1941 bombardowania Berlin.Odnim z najważniejszych wydarzeń z początku wojny był uchwycenia przez niemieckich sił przedmieściach Leningradu 8 września 1941 roku i zdobyciu miasta w gęstym pierścieniem. Blokada, który trwał 872 dni i nakręcony przez wojska radzieckie dopiero w styczniu 1943 roku, spowodował ogromne szkody dla miasta i jego mieszkańców. Unikatowe zabytki architektury zostały zniszczone, pałace i świątynie spalone, które uznano za dumę narodu rosyjskiego. 1,5 mln osób, w tym małych dzieci zmarło z głodu, zimna i stałej bombezhek.Samootverzhennoe i heroicznego oporu, który ma prostą rosyjskiego żołnierza na początku wojny, udaremnione próby trzymać Niemców na ZSRR Blitzkrieg - Blitzkrieg i krótkie sześć miesięcy dostarczyć wielki kraj na kolanach.

Rada 8: Jaka była wojna patriotyczna

Podobnie jak wiele innych krajów, Rosja znała wiele wojen. Wiele razy nasz kraj musiał bronić swojego terytorium. Ale tylko dwie wojny weszły do rosyjskiej historii pod nazwą Patriotyczny.

Pierwsza Wojna Patriotyczna rozpoczęła się 24 czerwca 1812 rokurok. Były rewolucyjny generał Napoleon Bonaparte, który w tym czasie zdążył ogłosić się cesarzem i podbić połowę Europy, przekroczył granicę imperium rosyjskiego. Podobnie jak w wielu innych przypadkach głównym powodem wojny były sprzeczności gospodarcze. Cesarz francuski, który uważał Wielką Brytanię za swojego głównego przeciwnika, próbował ustanowić kontynentalną blokadę tego kraju. Było to nieopłacalne dla Rosji, zrobiła wszystko, co w jej mocy, aby temu przeciwdziałać. Napoleon nie widział innego sposobu, żeby uczynić Aleksandra I, jak to było wygodne dla Francji. Ponadto burżuazyjna Francja dążyła do ustanowienia nowego porządku kapitalistycznego w Europie, który pozostał w większości feudalny, a na początku wojny armia rosyjska wycofała się. Przez długi czas uważano, że powodem odwrotu była słabość armii rosyjskiej w porównaniu z armią napoleońską, która do tego czasu dostarczana była prawie całej Europie. Wielu historyków uważało, że podział rosyjskiej armii na trzy części był błędny. Teraz przyjęto inny pogląd: armia rosyjska spełniła swoje pierwotne zadanie i powstrzymała napór wroga na stolicę, która w tym czasie była Petersburgiem. Pierwszy etap trwał do listopada 1812 r., A zakończył się bitwą pod Borodino i kapitulacją Moskwy. W drugim etapie armia rosyjska odzyskała wszystko, co trzeba było wcześniej rozwiązać. Pod uderzeniami rosyjskich wojsk, które w tym czasie dowodziły M.I. Kutuzow, wróg został zmuszony do wycofania się na terytorium, które sam został zdewastowany. Etap ten zakończył się całkowitym zwycięstwem armii rosyjskiej, a kolejnym okresem była kampania zagraniczna, która zakończyła się zdobyciem Paryża i upadkiem Napoleona. Podczas tej wojny rozwinął się potężny ruch partyzancki. Na samym początku pierwszego etapu zebrała się znacząca milicja. Dlatego wojna została nazwana Wojną Ojczyźnianą, a druga Wojna Patriotyczna, do której dodano określenie "Wielki", rozpoczęła się 22 czerwca 1941 r. Powody były nie tylko ekonomiczne, ale także polityczne - dwa systemy totalitarne ścierały się ze sobą, niezgodne ideologicznie. W Niemczech doszła do władzy Narodowa Partia Socjalistyczna, która ostatecznie doprowadziła kraj do wojny. Hitler nie spoczął na laurach Napoleona, chciał skończyć to, co zawiódł francuski dowódca, a nawet rozpoczął wojnę w czerwcu, ale dwa dni wcześniej. Te dwie wojny są pod wieloma względami podobne. Również w Wielkiej Patriotycznej Armii Czerwonej wycofał się z granic i do Moskwy. Ale stolica została obroniona i od tego momentu sytuacja zaczęła się zmieniać. Przełom nastąpił po zwycięstwie wojsk radzieckich pod Stalingradem, ale został naprawiony przez bitwę pod Kurskiem. Podobnie jak w Wojnie Ojczyźnianej z 1812 roku, potężny ruch partyzancki rozwinął się na terenach okupowanych przez faszystowskich faszystów niemieckich. W czasowo opuszczonych miastach wojska radzieckiego działały liczne podziemne organizacje. Opór był bardzo silny i bardzo popularny, co pozwoliło nam nazwać wojnę Wojny Ojczyźnianej. Wielka Wojna Ojczyźniana zakończyła się bitwą o Berlin. Druga wojna światowa, której częścią była Wielka Wojna Ojczyźniana, trwała kolejne trzy miesiące i zakończyła się zwycięstwem nad Japonią.

Rada 9: Najlepsze książki o Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej

Działa na temat Wielkiej Wojny Ojczyźnianej - tocały gatunek, łączący wiele różnych książek. Najlepsze prace wojskowe są zawarte w szkolnym programie nauczania i są dogłębnie studiowane na uniwersytetach.

"A świty tutaj są ciche" - wyczyn sowieckiego strzelca przeciwlotniczego

Przeszywająco tragiczna historia Borysa Wasiljewapoświęcony wojskowemu wyczynowi niezwykłego plutonu składającego się z pięciu młodych dziewcząt. Młodzi strzelcy przeciwlotniczy właśnie skończyli studia, a wojna zmusiła ich do wejścia na front. Ich dowódcą jest były zwiadowca, członek fińskiej wojny, surowy, ale sprawiedliwy. W trakcie zadania dziewczyny zauważają znajdującą się w pobliżu grupę wroga i postanawiają zatrzymać sabotażystów. Jednak siły są nierówne. Historia została wydrukowana w 1969 roku, a po trzech latach została nakręcona. Film stał się jednym z najbardziej popularnych w ludziach obrazów.

W 2008 roku, zgodnie z historią, nakręcono serial telewizyjny.

"Wasilij Terkin" to wiersz afirmujący życie

Podczas gdy wielu pracuje nad wojnąWypełniony tragedią wiersz Alexandra Tvardovsky'ego został napisany w lekkim, optymistycznym tonie. Jego główną bohaterką jest prosty żołnierz, Wasilij Terkin, wesoły facet i żartowniś. Patrzy w przyszłość z nadzieją i nigdy nie zemdleje. Ale podczas ataku Terkin zamienia się w prawdziwego wojownika, który nie zna litości. Pierwsze rozdziały wiersza zaczęły pojawiać się w gazetach podczas wojny, w 1942 roku. Zyskały ogromną popularność. Wielu żołnierzy przyznało, że fragmenty "Wasilij Terkin" pomogły im się nie poddać i zaszczepić wiarę w zwycięstwo. W przeciwieństwie do wielu dzieł tamtych czasów Tvardowski nie wstawiał do wiersza długich pozytywnych argumentów na temat partii i Stalina. Z tego powodu praca otrzymała wiele krytyki od nazewnictwa partyjnego.

W 1963 roku Twardowski opublikował kolejną pracę o ulubionym bohaterze - "Terkin in the Other World".

"Wojna nie ma kobiecej twarzy" - pogląd kobiety

Praca Swietłany Aleksijewicz to także wspomnienia,eseje dokumentalne i artystyczne. Ta książka została napisana wiele lat po Wielkiej Wojny Ojczyźnianej i zawiera wiele historii od naocznych świadków. Obie kobiety i mężczyźni uczestniczyli w wojnie - wszyscy byli równi przed jej twarzą. Ale z powodu fizycznych i psychologicznych cech kobiet, tragedia tego, co się dzieje, odczuwana była ostrzej. Książka zawiera historie i refleksje dotyczące tych, którzy zabrali całą kobiecą istotę z wojny - o kobietach-wojskowych, o pielęgniarzach na polu bitwy, o żonach żołnierzy, którzy pozostali z małymi dziećmi. Tu nie ma wyraźnej chwały sowieckich bohaterów i poniżania Niemców. Wszystko jest opisane szczerze, bez upiększeń. Tragiczna historia kobiet, które przeżyły wojnę, stała się pierwszą książką z cyklu "Głosów utopii" Aleksijewicza.

Podobne filmy

Wskazówka 10: Jak miło napisać esej

Aby napisać esej o najwyższym wyniku, którego potrzebujeszzrozumieć temat, przestrzegać zasad języka, w którym napisana jest kompozycja i nie odstępować od idei pracy z tekstem. Wdrożenie tej ostatniej pomoże w starannym opracowaniu planu i projektu.

Zanim zaczniesz pisać, potrzebujesz dobregoprzemyśl ten temat i na jego podstawie sformułuj ideę pracy tekstowej. Sformułowanie idei, to także kluczowy pomysł, pomaga pozbyć się "wody" w tekście i pozwala nie stracić tematu podczas pracy nad kompozycją. Po sformułowaniu głównej idei należy opracować i napisać szczegółowy pisemny plan pracy. Plan lepiej pisać prostymi, numerując pozycje w kolejności, a już w trakcie pisania eseju, pisemne paragrafy muszą być podzielone między wprowadzenie, główną część i zakończenie. Po pierwsze, esej powinien być napisany w szkicu, aby móc sporządzać notatki na marginesach z momentami, które powinny być wpisane do ostatecznej wersji dzieła.

Zapisywanie wpisu w składzie

Wpis został napisany dla płynnego wprowadzenia dopodstawowa idea pracy tekstowej. Idealnie, po przeczytaniu części wprowadzającej, czytelnik powinien zainteresować się tematem i zostać porwany przez czytanie. Aby to zrobić, we wstępie można przedstawić tło głównej idei, poruszyć retoryczne pytanie na temat pracy lub podać przykłady postawy znanych osób. Ten ostatni sposób idealnie pasuje do prac nad tematami filozoficznymi, pierwsze dwie można nazwać uniwersalnymi.

Pisanie głównej części w kompozycji

Główna część pracy musi być w bliskim kontakciez tematem i pomysłem. Istnieją nieadekwatne liryczne dygresje i argumenty, które tylko zwiększą ilość pracy. Ponadto, jeśli wstęp został napisany poprawnie, to w głównej części można bezpiecznie przejść do myśli na temat pracy, bez uszczerbku dla czytelności tekstu, a główna część pracy została napisana tak, aby trzecia część - wniosek, stała się oczywista dla czytelnika. Innymi słowy, we wstępie dochodzisz do problemu, wyjaśniając, dlaczego poruszasz ten temat, w głównej części malujesz temat, "żując go dla czytelnika", aw części końcowej krótko pokaże wnioski i odpowie na pytanie postawione przez temat pracy.

Pisanie końcowej części kompozycji

Po przeczytaniu eseju czytelnik nie powinienpozostań pytania do autora. Dlatego wynik powinien być napisany logicznie - poprawny i odpowiadający głównej części pracy. Wniosek może być zarówno oświadczeniem podkreślającym powyższe myśli, jak i pytaniem retorycznym lub osobistą opinią autora.

Źródła:

Działa na temat Wielkiej Wojny Ojczyźnianej

LovesTheTeam.com

Wszystko o wszystkim