LovesTheTeam.com

Powrót w 19 wieku, prace takich naukowców jakFortunatov, Peshkovsky, Peterson, utworzono pogląd na kombinację słów jako kombinacji pełnotekstowych słów. Nie uwzględniało to żadnej z pozostałych funkcji. Z takich pozycji można było zdefiniować i zaoferować, to znaczy zrozumieć to jako frazę. Według Szachmatowa wyrażenie należy rozumieć jako dowolną kombinację dwóch lub więcej pełnowartościowych słów. Zgodnie z tą definicją spada nie tylko jeden, ale także dwa lub więcej zdań. Jednak wniosek został nazwany Szachmatow jako pełne wyrażenie, a jego własna kombinacja słów jako niekompletne połączenie słów.Na szczególną uwagę zasługuje charakterystyka niedokończonych fraz. Naukowiec wyróżnił dwie grupy: zwroty z dominującym słowem w niezmiennej formie i frazy z dominującym zmiennym wyrazem. Charakterystyczną cechą poglądu lingwistów w XIX wieku na wyrażenie było zrozumienie tej jednostki języka w nierozerwalnym związku ze zdaniem. Tak więc, zdaniem lingwistów, fraza istniała i mogła istnieć tylko w zdaniu, a nie jako samodzielna jednostka. Później, w XX wieku, krajowy lingwista Vinogradov zastosował zasadniczo nowe podejście do tego wyrażenia jako jednostki języka. Według niego fraza i zdanie są jednostkami z różnych pól semantycznych. Fraza spełnia funkcję nazewnictwa, "budynku", ponieważ jest to pewna podstawa do formułowania propozycji. Można powiedzieć, że w tym momencie rozumienie liczenia słów jako jednostki języka obejmuje uwzględnienie jej cech gramatycznych. Jednak nie każda kombinacja słów była traktowana jako kombinacja słów, ale tylko skonstruowana na podstawie podporządkowanego połączenia, w którym jedno słowo jest w zależnym, zależnym stosunku do drugiego. Oprócz Vinogradova, takie samo rozumienie kombinacji wyrazów jest wyrażone w pismach Prokopowicza i Szowanowej, a kombinacja słów jako gramatyczna jednostka języka zbudowana jest zgodnie z określonymi kanonami. Konwencjonalnie każda fraza składa się z dwóch komponentów: głównego i podrzędnego. Na przykład rzeczownik i uzgodniony przymiotnik (piękny dzień), czasownik i kontrolowana forma słowa (sporty miłosne, jazda rowerem) Należy powiedzieć, że nowoczesna składnia traktuje frazę i zdanie jako równe jednostki syntaktyczne. W tym względzie zwyczajowo rozważa się frazę w jej podobieństwie - różnicę od słowa i zdania. Współcześni językoznawcy definiują jako kombinację słów nie tylko zjednoczenie słów na podstawie podległej komunikacji, ale także na podstawie kompilacji. Oznacza to, że w tym przypadku słowa wchodzą w równe relacje, nie ma głównych i zależnych, na przykład kociąt i szczeniąt. Takie podejście jest typowe dla Babaitseva.