LovesTheTeam.com

Ikebana: trochę historii i ciekawych faktów

Ikebana powstała w XV wieku i pierwotnie została przeniesionareligijny charakter, będący rodzajem daru dla bogów w japońskich świątyniach. Oprócz prawdziwych kwiatów, ikebana może zawierać jagody, liście, zioła, winogrona, owoce, kwiatostany, suszone kwiaty i zioła, a także sztuczne rośliny i gipsowe odlewy. Każdy szczegół w ikebanie ma specjalną symbolikę, wszystko ma znaczenie. Kształt wazonu, połączenie materiałów, kolor - wszystko musi być połączone w jedną kompozycję zgodnie z zasadami i przykazaniami. Ikebana jest jedną ze sztuk, które gejsze muszą posiadać. Ta sztuka jest nauczana w niektórych szkołach. Obecnie w Japonii jest około 3 000. Najbardziej znane są 3 szkoły ikebany: Ikenobo, Ohara, Sogetsu. Każdy z nich ma swoje osobliwości. Na przykład ikenobo jest twórcą starożytnych stylów ikebany: Shoka i Rikka (style religijnych rytuałów i celebracji) Ohara otworzył świat na nowy styl ikebany - moribane. Układ roślin odbywa się w niskim płaskim wazonie, w którym może znajdować się woda. Do mocowania roślin używane są specjalne metalowe tatuaże lub uchwyty z otwartymi gniazdami Sogetsu to najnowocześniejsza szkoła ikebany. Jego główną różnicą jest użycie kamieni, tkanin, metalu, plastiku i innych rodzajów nieożywionych materiałów. Założyciel Sogetsu - Sophu Tesigahara, rzeźbiarz-innowator. Na Zachodzie nazywa się "Picasso kwiatów". Ponadto jest on autorem przykazań ikebana.

Ikebana: podstawowe przykazania Sofu Tesigahara

Ikebana to nie tylko kompozycja kwiatów. Jest to rzeźba kwiatowa, która nosi harmonię, piękno i równowagę. Ale aby osiągnąć ten poziom umiejętności, musisz znać wiedzę i przestrzegać podstawowych przykazań. Ikebana powinna odpowiadać sprawie i czasowi (pora), w którym jest tworzona. Nawet jeden kwiat i jedna gałąź powinny odzwierciedlać wielkość natury. Podczas pracy z roślinami trzeba z nimi rozmawiać mentalnie, a jeśli głównym elementem kompozycji są kwiaty, wazon powinien być prosty i nie pretensjonalny. Jeśli przeciwnie, wazon jest używany jako główny element, rośliny powinny być wybrane skromnie i niepozornie.Zielony kosz ze słomy idealnie łączy się z dowolną rośliną. Kwiaty delikatnie różowe idealnie współgrają z szarym tłem. Kompozycje o śmiałym kontraście są czasami najkorzystniejszą opcją. Wysokie i wąskie wazony powinny być używane do łączenia kilku gałęzi drzew i kwiatów. Zdjęcie na wazonie powinno być w harmonii z całością kompozycji. Zboża dają kompozycję jędrności i grafiki, a rośliny o elastycznych pędach - miękkie i malownicze. Materiał należy zamocować w taki sposób, aby nie można było zobaczyć tylnej strony. Fundament musi być piękny i kompletny. Podczas tworzenia ikebany prace należy rozpatrywać na odległość. Liczba roślin (parzysta, nieparzysta) nie ma znaczenia. Najważniejsze to osiągnąć harmonię i równowagę, a najgorszym wrogiem kwiatów nie jest brak wody, ale wiatr. Liście i kwiaty nie powinny zachodzić na siebie, natomiast tylne elementy muszą zostać przycięte. W kompozycji powinien być jeden akcent. Zbytnie proporcjonalne elementy lub obecność 2-3 identycznych rozmiarów i kolorów roślin prowadzą do jego utraty, a co najważniejsze: oko, ręka i serce kompozytora kompozycji nie powinny być trzymane w niewoli przez zasady.