Jak HIV staje się AIDS
Jak HIV staje się AIDS
Po zakażeniu wirusem HIV (wirus niedoboru odpornościludzki), pacjent przechodzi przez 3 etapy rozwoju choroby, z których ostatnim jest AIDS (zespół nabytego niedoboru odporności). Każdy z etapów charakteryzuje się pewnymi zmianami w ciele i przejawia się na różne sposoby.
Instrukcje
1
Znacznie wolniejszy rozwój HIV pomagaindywidualnie wybrana terapia przeciwwirusowa, która tłumi aktywność infekcji. Przy odpowiednim leczeniu pacjent ma wysokie prawdopodobieństwo życia przez kilka dziesięcioleci. Odmowa zażywania specjalistycznych leków znacznie skraca życie pacjenta, a następnie staje się przyczyną AIDS.
2
Ostry zakaźny etap choroby jest zwyklerozpoczyna się w ciągu 1-4 tygodni po wkroczeniu wirusa do organizmu. Zakażenie charakteryzuje się objawami podobnymi do objawów grypy. Pacjenci zwykle odczuwają gorączkę, zmęczenie, ból mięśni i stawów, bóle głowy. Intensywność objawów zależy od indywidualnych cech ciała i zależy od stanu ludzkiej odporności. W tym okresie wirus aktywnie mnoży się. Objawy występują zwykle po 2-4 tygodniach, a choroba przechodzi do następnego etapu rozwoju.
3
Stopień klinicznego opóźnienia (bezobjawowyZakażenie HIV) charakteryzuje się brakiem objawów. W tym przypadku wirus nadal się rozmnaża, ale robi to z mniejszym nasileniem. Ten etap jest najdłuższy i może trwać kilka dekad u pacjentów przyjmujących leki przeciwwirusowe. Bez wyznaczenia odpowiedniego leczenia etap trwa średnio około 10 lat. Warto zauważyć, że nawet w przypadku braku jakichkolwiek przejawów HIV można przenosić z osoby na osobę.
4
AIDS to trzeci i nieodwracalny etaprozwój choroby z wynikiem śmiertelnym. Zanim ten etap się rozpocznie, układ odpornościowy zostanie prawie całkowicie zniszczony ze względu na aktywność wirusa. Organizm staje się podatny na różne dolegliwości, które nazywane są infekcjami oportunistycznymi. Następnie stają się śmiertelne dla pacjenta. W okresie AIDS ryzyko raka jest znacznie zwiększone. Choroby takie jak gruźlica, zapalenie opon mózgowych, zapalenie płuc, półpasiec, toksoplazmoza i wirus cytomegalii są powszechne. Średnia długość życia pacjenta na tym etapie wynosi 3 lata, ale prawdopodobieństwo przeżycia tego czasu znacząco spada, gdy zakażenie oportunistyczne jest zakażone, co zmniejsza ten okres do 1 roku, kilku miesięcy lub nawet tygodni.
