Wskazówka 1: Jak minęło Igrzyska Olimpijskie 1988 w Seulu
Wskazówka 1: Jak minęło Igrzyska Olimpijskie 1988 w Seulu
Prawo do organizacji XXIV Letniej Olimpiady w Seulu otrzymałopodczas 84. sesji MKOl w dniu 30 września 1981 r. Po bojkotach poprzednich Olimpiad najsilniejsi sportowcy z ZSRR, Stanów Zjednoczonych, NRD i innych krajów wreszcie mieli okazję do konkurowania znowu.
Bojkotu nie można było całkowicie uniknąćczas: jako znak solidarności z KRLD kładzie nacisk na gospodarstwa olimpiadę w obu Korei i którzy postanowili zbojkotować grę, gdy miejscem Seulu został wybrany z konkursu odmówił Kuba, Etiopia, Nikaragui i innego strany.Nesmotrya na to, W meczach wzięło udział 159 państw, reprezentujących 8391 sportowców, co było rekordem. Programy nadawcze obejrzały ponad trzy miliard ludzi w 139 krajach. Program zawiera nowe Olympic Sports - tenisa i tenisa stołowego damska sprint na rowerze, bieganie na 10 000 m dla kobiet i 11 distsiplin.Uzhe się zwyczajem, że najbardziej intensywna walka o medale był ZSRR, USA i NRD. Tak więc w Seulu w nieoficjalnych zdarzeniach drużyny sowieckie sportowcy zdobyli 55 złotych medali, 31 srebrnych medali i 46 brązowych medali. Olimpijczycy z NRD zdołali nacisnąć Amerykanów i zajęli drugie miejsce, otrzymali 37 złota, 35 srebra i 30 brązowych medali. Bardzo niewiele za nimi sportowców z USA, 36 wygrywając złoto, srebro 31 i 27 brązowych konkursy medaley.Na w Seulu były doskonale radzieckie gimnastycy zdobył 10 nagrody najwyższy rozkaz od 14. Ta sama liczba medali zdobyła sportowców. Mężczyźni koszykówki i piłki ręcznej wygrał. Znowu, jak na Igrzyskach Olimpijskich w Moskwie, radziecki pływak Vladimir Salnikov wygrał złoty medal. Ale prawdziwą bohaterką Olimpiady była lekkoatletyka z GDR Christina Otto, która otrzymała sześć złotych medali pływania. Po trochę za Christina American pływak Matt Biondi, który zdobył 5 medali najwyższej jakości. Kolejne trzy złote medale otrzymały jego rodak Janet Evans. Znakomicie działał na igrzyskach w piłce nożnej Seul Radzieckiego, która była w stanie pokonać w finale wybitnych Brazylijczyków z wynikiem 2: 1, bramki zdobyli Igor Dobrowolski Yuri Savitchev. Na XXIV Letnich Igrzyskach Olimpijskich sportowcy wykazali się znakomitymi wynikami, ale te gry były pamiętane i wiele skandali domagających się. Więc stracił złoty medal słynnego kanadyjskiego sprintera Ben Johnson, pokonał dystans 100 metrów, a fenomenalny czas wynosił 9.79 sekundy. Dwóch bułgarskich ciężarowców, którzy zdobyli złote medale w swoich kategoriach wagowych, zostały zdyskwalifikowane. Obawiając się nowe skandale, bułgarskich ciężarowców lewo Seul, nie opuścił nawet głośniki sportsmeny.Ne zawsze zachowywał się w sposób obiektywny i sędzia. W ringu bokserskim przyszła gwiazda światowego boksera amerykańskiego Roy Jonesa całkowicie wyprzedziła jego południowokoreańskiego rywala Park Xi Hun. Stosunek strajków osiągnął 86:32 na korzyść Amerykanina, Park Xi Hong spadł jeden raz. Jednakże zwycięstwo sędziego zostało ostatecznie przyznane koreańczykiem, który został pobity i ledwo mógł stanąć na nogi. Pomimo tej straty, Roy Dzhons otrzymał z tytułu Międzynarodowego Stowarzyszenia Amateur Boxing najbardziej wybitnego boksera Igrzysk Olimpijskich w Seulu i trofeum Val Barker. Zazwyczaj ta nagroda jest przyznawana zwycięzcy konkursu. Później sędziowie oceniający tę walkę zostali zdyskwalifikowani - zdołali udowodnić, że otrzymali łapówki od delegacji Korei Południowej. Decyzję o zwycięzcy nie został zmieniony, ale w 1997 roku, Roy Jones otrzymał srebrny olimpijski orden.Nesmotrya bardzo różnymi rezultatami, Olimpiada w Seulu, był kamieniem milowym w historii ruchu olimpijskiego. W szczególności znaczne wzmocnienie kontroli dopingowej umożliwiło bardziej uczciwe przeprowadzenie kolejnych Olimpiad.
Rada 2: Letnie Igrzyska Olimpijskie w 1988 roku w Seulu
W 1988 roku pierwsze letnie igrzyska olimpijskiezorganizowane na Półwyspie Koreańskim - w Seulu. Według poziomu organizacji odpowiadały one wysokim standardom prowadzenia podobnych wydarzeń sportowych w Azji, ustalonych przez Japonię podczas Igrzysk Olimpijskich w Tokio.
Na Igrzyskach Olimpijskich w Seulu uczestniczyło 160 państw. Nawet krasnoludy kraje Oceania zaczęły przystąpić do ruchu olimpijskiego. W szczególności po raz pierwszy na Igrzyskach Olimpijskich pojawiły się zespoły: Vanuatu, Aruba, Samoa Amerykańskie, Wyspy Cooka, Guam, Samoa i Południowe Jemen. Nie było też żadnych skandali politycznych wokół gier. Problemem była sama organizacja konkursu w Seulu. Korea Północna twierdziła, że organizuje na swoim terytorium niektóre gry sportowe, ale została odrzucona. W wyniku tego DPRK ogłosił bojkot i postanowił nie wysyłać swoich sportowców. Jednak Korea Północna nie była poparta znaczną częścią obozu socjalistycznego. ZSRR uznał, że po bojkocie gier w Los Angeles nie można było przegapić drugiego z rzędu lat po igrzyskach olimpijskich. W rezultacie tylko trzy kraje poparły protest Korei Północnej - na Kubie, w Etiopii iw Nikaragui. Albania, Madagaskar i Seszele również nie wysyłały swoich drużyn do gier, ale nigdy nie ogłosiły oficjalnego bojkotu. Pierwsze miejsce w nieoficjalnym konkursie drużynowym zajęło Związek Radziecki. Przemówienie w Seulu było ostatnim triumfem sportowym ZSRR w grach. Na tej igrzyskach sportowcy radzieccy osiągnęli dobre wyniki, wypierając Amerykanów z podium, tradycyjnie silnie biegając i skakać. Złote medale przywiezły męskie drużyny narodowe ZSRR do koszykówki, piłki ręcznej i piłki nożnej, a także do siatkówki kobiet. Tradycyjnie wysoki poziom szkolenia pokazał sowieckich gimnastykom. Zespoły męskie i żeńskie zdobyły złoto w zespole. Kilka złotych medali zostało wywalczonych przez radziecką ciężarówkę i zapaśników. Drugie miejsce zdobyło NRD. Wioślarze, bicyclists, a zwłaszcza pływacy, którzy zdobyli 11 złotych medali, przyniosły najwięcej medali do Niemiec. Stany Zjednoczone zajęły tylko trzecie miejsce, otrzymując jedynie część oczekiwanych medali. Sukcesowi towarzyszyli amerykańscy pływacy, sportowcy i bokserzy.
Wskazówka 3: Olimpiady z 1920 roku w Antwerpii miały miejsce
Igrzyska Olimpijskie w 1920 r minęło w belgijskim mieście Antwerpii. Oficjalne otwarcie Olimpiady odbyło się 14 sierpnia i zostało zamknięte 29 sierpnia. Jednak z różnych powodów odbyły się zawody w niektórych dyscyplinach wcześniej lub później niż w tym okresie.
Igrzyska Olimpijskie odbyły się dopiero po półtora rokupo zakończeniu II wojny światowej. Belgia poniŜała bardzo źle, ponosząc znaczne straty materialne i ludzkie. Pamięć o doświadczeniu była wciąż zbyt silna. Dlatego olimpiada nie zaproszono delegacje sportowych Niemiec i ich sojuszników, jak kraje te były uważane za głównych winowajców okropnym rozlewu krwi. Jest to również nie otrzymał zaproszenie sportowców z Rosji sowieckiej, jak kraje zachodnie nie uznają rządu bolszewickiego czele VI Ułananow-Lenin. Na ceremonii otwarcia olimpiady został podniesiony po raz pierwszy przez głównego bohatera - flaga olimpijski jest prostokątna biała flaga z pięciu splecionych kolorowych pierścieni. Jak zostało przez barona Pierre de Coubertina, ojciec przywrócony olimpiadę, pierścienie te miały symbolizować wszystkie zamieszkane kontynenty. Wcześniej w katedrze w Antwerpii służył masa pogrzebowa dla wszystkich ludzi, którzy zginęli podczas wojny światowej. Po tym białej gołębie zostali uwolnieni w niebo jako symbol pokoju i spokoju. Ten piękny zwyczaj - produkcja białych gołębi - był szanowany od wielu lat, aż do Igrzysk Olimpijskich 1988 w Seulu. Olimpiada została oficjalnie otwarta przez króla Belgii Alberta I. sportowca Victor Boen pierwszy wypowiedział przysięgę, że dał zobowiązanie do walki o zwycięstwo rzetelny, w pełnej zgodności z przepisami. Olimpiada wzbudził wielkie zainteresowanie publiczności i prasy, ale ponieważ cena biletów była zbyt wysoka, konkursy odbywają się często na wpół puste trybuny. W konkursie drużynowym zespół Stanów Zjednoczonych wygrał, zdobywając 41 złotych, 27 srebrnych i 27 brązowych medali. Na przykład, sportowiec, pływak z kraju E. Bleybtroy zdobył trzy złote medale olimpijskie, jednocześnie ustawiając trzy rekordy świata. Na Olimpiadzie w Antwerpii wielu sportowców osiągnęło znakomite rezultaty. Tak więc, norweski O. Olsen w zawodach strzeleckich otrzymał aż 6 medali, w tym 4 złote i fińskiego biegacza P. Nurmi zdobył 2 złote i 1 srebrny medal.
Porada 4: Gdzie odbywały się Letnie Igrzyska Olimpijskie 1988 roku
W 1988 roku Letnie Igrzyska OlimpijskieKorei Południowej w Seulu. Gry te zostały nagrane na wiele sposobów: według liczby krajów uczestniczących, sportowców, trenerów, dziennikarzy, nagród, personelu bezpieczeństwa i widzów. Nie radzili sobie bez skandali.
Letnie Igrzyska Olimpijskie w Seulu w 1988 roku24. z rzędu. Minęły od 17 września do 2 października. Prawo zabrania ich do Seulu rywalizowało z innym miastem azjatyckim - japońską Nagoya. Jednak wybór IOC wpłynął na Koreę Południową. W Seulu przybyło ponad 9 000 sportowców z 160 krajów do gry 237 zestawów medali. Pomimo faktu, że skandal z początków lat osiemdziesiątych, towarzyszący Igrzyskom Olimpijskim w Los Angeles i Moskwie, został pozostawiony, echo tego okresu dotyczyło również gier w Korei Południowej. Postanowili bojkotować Koreę Północną. Pyongyang odmówił wysłania swoich sportowców do Seulu, ponieważ IOC odrzucił ofertę Kim Il Sunga, aby przenieść część konkursu na terytorium Korei Północnej w celu wykazania jedności półwyspu Koreańskiego. Jeśli władze sowieckie postanowiły nie pozbawiać swoich sportowców głównego konkursu w czwartą rocznicę, przywódcy Kuby, Nikaragui, Etiopii i inne kraje poparły bojkot w Pyongyang, stawiając ambicje polityczne w centrum sprawy. Sytuację pogłębił fakt, że około trzydziestu krajów nie było w ogóle żadnych stosunków dyplomatycznych z Seulu. Mimo to, IOC niczego nie zmieniło, a XXIV Letnie Igrzyska Olimpijskie odbyły się w Seulu. Talisman z konkursu stał się bohaterem koreańskich legend - tygrysem Amur. Aby wyeliminować negatywne aspekty tego drapieżnika, został przedstawiony jako ładny tygrys i nazwany Hodori. W języku koreańskim nazwa ta oznacza "Boy Tiger". Głównym atrybutem maskotki był mały kapelusz narodowy, zakładany na jednym uchu. Podczas uroczystości otwarcia na Stadion Olimpijski przywieziono pochodnię z 76-letnim koreańskim biegaczem maratonu Seon Ki-Chang. Flaga radzieckiego zespołu narodowego była zapaśnikiem Aleksander Karelin. W Seulu był w stanie wygrać swój pierwszy złoty medal olimpijski. Program Letnich Igrzysk w Korei Południowej po raz kolejny został rozszerzony. W niej pojawiło się duże i tenis stołowe, sprinty rowerowe i biegające przez 10 tysięcy metrów dla kobiet, a także 11 dodatkowych dyscyplin. To nie zostało zrobione w Seulu Games i bez skandalu dopingowego. Nieprzyjemnym incydentem było uwięzienie kanadyjskiego sprintera z firmy Ben Johnson w zakresie podejmowania nielegalnych narkotyków. Udało mu się pokonać konkurentów znakomicie w wyścigu o długości 100 metrów. Ale po kontroli antydopingowej kanadyjczyk musiał zwrócić medal. W tym samym celu pozbawiano złote medale bułgarskich ciężarowców Angel Genchev i Mitko Grablev oraz wagi z Węgier Kalman Chengeri. Triumfem Olimpiady w Seulu był radziecki zespół narodowy, który wygrał medale drużynowe. Poprzednie gry, które odbyły się w Los Angeles, radzieccy sportowcy zmuszeni byli przegapić ze względu na bojkot polityczny. Przerwa była dla sportowców tylko na dobre. Udowodniły, że jak poprzednio są trendami w sporcie światowym. Sowieci gracze mogli wygrać złoto po 32-letnim i koszykówkach - po 16-letniej przerwie. W sumie drużyna ZSRR wzięła do domu 55 złotych, 31 srebrnych i 46 brązowych nagród. Najbliższym rywalem zespołu radzieckiego była drużyna narodowa NRR. Na jej koncie 37 złotych, 35 srebrnych i 30 brązowych medali. Trzej liderzy to amerykański zespół. Sensacja Seul był gospodarzem Igrzysk. Koreański zespół zdołał wygrać 12 medali najwyższego testu, co pozwoliło zajęcie czwartego miejsca w turnieju drużynowym.
Porada 5: Jak Igrzyska Olimpijskie 1988 w Calgary
Kanadyjskie miasto Calgary zostało wybrane jako stolica XVZimowe Igrzyska Olimpijskie 1988. To prawo nie do niego dotarło - miasto wniosło trzy razy. Konkurentami Kanady w ostatniej walce były Włochy i Szwecja.
Calgary zamówił czas i inwestycjebardzo kompetentnie, zbudowano największe obiekty sportowe - Olimpijski Owal i Kanadyjski Park Olimpijski. Pierwsza stała się platformą do hokeju i łyżwiarstwa, aw drugim odbywały się konkursy luge, narciarstwo, skoki narciarskie i snowboarding. Po zakończeniu igrzysk, struktury stały się podstawami treningowymi dla sportowców i miejsc rekreacyjnych dla obywateli i turystów. Godło Olimpiady to liść klonu stylizowana na śnieżkę, symbol Kanady. Gry Talismans zostały wybrane postaci dwóch niedźwiedzi polarnych, Heidi i Houdi. Przemówienie otwarcia podczas otwarcia Zimowych Igrzysk Olimpijskich w Calgary zostało wykonane przez Gubernatora Kanady, Jeanne Sauve. Olimpiadzie wzięło udział 1423 sportowców z 57 krajów. Sportowcy z krajów ciepłych, takich jak Antyle, Gwatemala, Fidżi i Jamajka po raz pierwszy pojawili się na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich. To były ostatnie Igrzyska Olimpijskie, które rozgrywały drużyny narodowe ZSRR i dwa niemieckie drużyny narodowe. Zostało rozegrane 46 zestawów nagród w 11 dyscyplinach sportowych. Igrzyska Olimpijskie w Calgary zostały zapamiętane przez nowe sporty reprezentowane przez występy demonstracyjne. Ten freestyle, krótki utwór i curling, które stały się pełnymi dyscyplinami olimpijskimi w następujących grach. Ponadto, po raz pierwszy w programie znalazły się nowe dyscypliny narciarskie - alpejski biathlon i superszybki slalom. Kobiety po raz pierwszy rywalizowały z odległością 5000 metrów w łyżwiarstwie. Igrzyska Olimpijskie w Calgary otrzymały nowy format 16-dniowy, który jest używany do dzisiaj. Na tej Olimpiadzie przetestowano kilka innowacyjnych innowacji sportowych - "lekkie" łyżwy wykonane z winylu i ulepszone projekty fasoli i sanek. Bohaterami gier byli fiński skoczek Matti Nyukanen i łyżwiarstwo z Holandii, Yvonne van Gennip, trzykrotnie złote medale. Dwa sowieckie złote medale zdobył sowiecki narciarz Tamara Tikhonova, szwajcarski narciarz Freni Schneider, szwedzki narciarz Gunde Swan, szwedzki łyżwiarz Thomas Gustafson i włoski narciarz Alberto Tomba. Książę Albert z Monako zadebiutował w turnieju bobslejowym. W turnieju drużynowym zespół ZSRR zajęli pierwsze miejsce, biorąc 29 medali, z czego 11 to złote medale. Drugi został sportowców NRD, a trzeci - reprezentacji Szwajcarii. Właściciele gier byli ograniczeni do 5 medali, wśród których nie było złotych medali.
