LovesTheTeam.com

Zazwyczaj na początku okresu hellenistycznegopodjąć kampanie Aleksandra Macedońskiego, a pod koniec podboju Ptolemeusza Egipt przez Starożytny Rzym (ok. 30 rne). Ale w sztuce ramy tego okresu są węższe - od kampanii Aleksandra i do I-II w. Pne. Autor pojęcia "Hellenizm"Uważa się za niemieckiego historyka Droysena. W odniesieniu do kultury okres hellenistyczny w literaturze naukowej nazywany jest także postclassical. Główną cechą Hellenizmale można nazywać aktywne rozpowszechnianieJęzyk grecki i sposób życia na terenach podbitych przez Aleksandra Wielkiego (w stanach diadochi), a także wspólne istnienie i wzajemne przenikanie dwóch kultur - greckich i perskich. Jednocześnie kultura grecka ma charakter polysyny, podczas gdy Perski jest despotyczny Wschodem. W okresie hellenistycznym następuje przejście od systemu polis do dziedzicznych monarchii. W miejsce małego i prostego w strukturze systemu slaveholding przychodzi duża niewola. Dzieje się tak w związku z podbojem rozległych terytoriów - obecnie potrzebne są ogromne zasoby ludzkie. Z kolei niewolnictwo w tak dużych ilościach prowadzi do rozwoju własności gruntów, a tym samym konieczności podbicia wszystkich nowych ziem wschodnich. W tym czasie Ateny tracą status centrum kulturalnego - idzie na wschód, do Aleksandrii, miasta, które Aleksander Macedonii założył w Afryce Północnej. To właśnie w Aleksandrii spotyka się licznych poetów, dlatego poezja tego okresu jest często nazywana Aleksandryjskim, ale do Aleksandrii te poeci mają bardzo przeciętną postawę. W tym okresie powstają trzy filozoficzne szkoły - stożkowe, epicurejskie i sceptyczne. Hellenizm jest pod wieloma względami bardzo sprzeczną epoką. Z jednej strony człowiek tego okresu całkowicie zanurzony w życiu codziennym. Tematyka gospodarcza przenika i zdecydowanie panuje w literaturze i filozofii. Z drugiej strony wielkie znaczenie nabywa stypendium, które zaczyna się przeniknąć nawet do poezji, tworząc w niej silny formalizm.