LovesTheTeam.com

Instrukcje

1

Zapoznaj się z cząsteczkową formułą węglowodoru. Wychodząc z niej, aby pierwsze wzorze nierozgałęzioną szkielet węglowy (łańcuch węglowy).

2

Nad każdym atomem węgla zapisz jego numer seryjny.

3

Następnie ułóż atomy wodoru w łańcuchu. Nie zapominaj: węgiel jest czterowartościowy.

4

Zmniejsz łańcuch węglowy o jeden atom. Ułóż ją jako boczną gałąź łańcucha węglowego. Nie zapominaj, że atomy znajdujące się w skrajnych atomach łańcucha nie mogą być odgałęzieniami bocznymi.

5

Określ, do której krawędzi boczna gałąź jest bliżej. Ponownie odłóż łańcuch węglowy, zaczynając od tej krawędzi. Rozmieść atomy wodoru zgodnie z wartościowość węgla.

6

Ustal, czy możliwe jest odgałęzienie boczne od innych atomów węgla w łańcuchu. W przypadku pozytywnych wniosków uzupełnij formuła izomery. Jeśli nie jest to możliwe, zredukuj główny łańcuch węglowy przez inny atom i ułóż go jako jeszcze jedną gałąź boczną. Uwaga: w pobliżu jednego atomu węgla możesz mieć nie więcej niż 2 gałęzie boczne.

7

Ułóż liczby porządkowe nad atomami węgla z krawędzi znajdującej się najbliżej gałęzi bocznej. Rozmieść atomy wodoru w pobliżu każdego atomu, biorąc pod uwagę wartościowość węgla.

8

Sprawdź ponownie, czy możliwe jest rozmieszczenie odgałęzień bocznych od innych atomów węgla w obwodzie głównym. Jeśli taka możliwość istnieje, zrób formuła możliwe izomery, jeśli nie - zmniejsz łańcuch węglowy o inny atom i ułóż go jako gałąź boczną. Teraz policz cały łańcuch atomów i spróbuj ponownie formuła izomery. W przypadku, gdy dwie gałęzie boczne znajdują się już w tej samej odległości od krawędzi łańcucha, należy rozpocząć numerowanie od krawędzi, gdzie gałęzie boczne są większe.

9

Kontynuuj wykonywanie tych czynności, aż wyczerpiesz wszystkie możliwości lokalizowania gałęzi bocznych.

Instrukcje

1

Chemiczne formuła uczestniczyć w pisaniu równań chemicznychreakcje, schematyczne przedstawienie procesów chemicznych, połączeń. Do ich pisania używa się tak zwanego języka chemii, który jest zbiorem konwencjonalnych symboli, takich jak symbole pierwiastków chemicznych, liczba atomów każdego pierwiastka w opisywanej substancji,

2

Symbole pierwiastków chemicznych - jedna lub więcej liter alfabetu łacińskiego, z których pierwsza stanowi kapitał. Jest to schematyczny zapis pełnego nazewnictwa pierwiastka, na przykład Ca oznacza wapń lub lat. Wapń.

3

Liczba atomów jest wyrażona liczbami matematycznymi, na przykład H_2 są dwoma atomami wodoru.

4

Istnieje kilka sposobów rejestrowania substancji chemicznych formuła: najprostszy, empiryczny, racjonalny istrukturalny. Najprostsza formuła zapisu zapisuje stosunek pierwiastków chemicznych do wskazania masy atomowej, która jest wskazana za znakiem elementu chemicznego w postaci indeksu dolnego. Na przykład H_2O jest najprostszą formułą cząsteczki wody, tj. dwa atomy wodoru i jeden atom tlenu.

5

Empiryczna formuła chemiczna różni się odNajprostsze jest to, że odzwierciedla skład substancji, ale nie strukturę cząsteczek. Formuła pokazuje liczbę atomów w jednej cząsteczce, która jest również przedstawiona jako indeks dolny.

6

Różnica między najprostszymi i empirycznymi formułami pokazuje rekord formuła benzen: CH i C_6H_6, odpowiednio. Tj. Najprostsza formuła pokazuje bezpośredni stosunek atomów węgla i wodoru, podczas gdy empiryczna formuła mówi, że cząsteczka zawiera 6 atomów węgla i 6 atomów wodoru.

7

Racjonalna formuła wyraźnie pokazuje obecnośćgrupy atomów pierwiastków w związku. Takie grupy są przydzielane w nawiasach, a ich liczba jest wskazywana przez indeks dolny po nawiasach. W formule zastosowano również nawiasy kwadratowe, które zawierają złożone związki atomów (związki z neutralnie naładowaną cząsteczką, jon).

8

Wzór strukturalny przedstawiony jest graficznie wdwu- lub trójwymiarowa przestrzeń. Wiązania chemiczne między atomami są reprezentowane w postaci linii, podczas gdy atomy są wskazywane tyle razy, ile uczestniczą w połączeniu. Najwyraźniej wzór substancji wyraża trójwymiarowy obraz, który pokazuje wzajemne rozmieszczenie atomów i odległość między nimi.

Instrukcje

1

Bezrobocie strukturalne, wraz z tarciemjest naturalny. Frakcyjne bezrobocie jest typowe dla osób, które ostatnio straciły pracę i szukają nowej pracy. Z reguły odnosi się do tych profesjonalistów, których zawody są nadal poszukiwane na rynku pracy. Frakcyjne bezrobocie charakteryzuje się krótkim okresem poszukiwania i oczekiwania na nową pracę.

2

Drugi składnik jest naturalny - strukturalnybezrobocie charakteryzuje się długim okresem, ponieważ pracownicy, którzy nie zostali objęci roszczeniami po modernizacji produkcji, zmuszeni są do przekwalifikowania się i zmiany zawodu. I nie zawsze jest to łatwe, zarówno pod względem moralnym, jak i materialnym. Ponadto do tego typu bezrobocie odnosi się do odpływu i przemieszczania się siły roboczej z obszarów dotkniętych kryzysem, co również wpływa na czas poszukiwania nowego miejsca pracy.

3

Określ klasy strukturalny bezrobocie, konieczne jest wprowadzenie danych statystycznychbezrobotni i analizować je. Całkowitej liczby ludności aktywnej zawodowo zaangażowanych w poszukiwaniu pracy, trzeba wybrać te profesjonalną strukturę, która nie odpowiada strukturze istniejących wakatów na rynku pracy. A więc w szczególności tego rodzaju bezrobocie charakteryzuje specjalistów wojskowychwieku produkcyjnym, nieodebrane w związku ze zmniejszeniem sił zbrojnych. Muszą się przekwalifikować i zdobyć nowe "pokojowe" specjalności. Określ liczbę osób poszukujących pracy, których sprawy odnoszą się konkretnie do strukturalnego bezrobocia.

4

Poziom strukturalny bezrobocie (CSS), określ według wzoru:CSS = (SB / RS) * 100%, gdzie SB oznacza liczbę strukturalnie bezrobotnych, RS to siła robocza: siła robocza obejmuje wszystkie kategorie ludności w wieku produkcyjnym, które chcą pracować, pracować lub szukać pracy.

Instrukcje

1

Załóżmy, że masz takie dane: gęstość węglowodór dla wodoru - 21, procent masowy wodoru wynosi 14,3%, procentowy udział węgla w węglu wynosi 85,7%. Zidentyfikuj formuła tego węglowodór.

2

Znajdź masę molową tej substancji, w oparciu o jej gęstość nad wodorem. Pamiętaj, że cząsteczka wodoru składa się z dwóch atomów. W ten sposób otrzymujesz 21 * 2 = 42 g / mol.

3

Następnie obliczyć, jaka jest ułamek masowy węgla iwodór w masie molowej. 42 * 0,857 = 35 994 g - dla węgla, 42 * 0,143 = 6,006 g - dla wodoru. Zaokrąglenie tych wartości daje: 36 gi 6 g. W konsekwencji w jednej cząsteczce tej substancji znajduje się 36/12 = 3 atomy węgla i 6/1 = 6 atomów wodoru. Wzór substancji: C3H6 to propylen (propen), nienasycony węglowodór.

4

Lub wam takie warunki są podane: w utlenianiu, czyli w spalaniu gazu węglowodór, którego gęstość pary w powietrzu wynosi 0,552, powstało 10 g dwutlenku węgla i 8,19 g pary wodnej. Wymagane jest wydedukowanie jego cząsteczek formuła.

5

Zapisz ogólne równanie utleniania węglowodór: CnHm + O2 = CO2 + H2O.

6

Masa molowa węglowodór 0,552 * 29 = 16,00 g / mol. W rzeczywistości już ten problem można uznać za rozwiązany, ponieważ oczywiste jest, że tylko jeden węglowodór spełnia ten warunek - metan, CH4. Ale przynieś rozwiązanie do końca:

7

W 10 g dwutlenku węgla zawiera 10 * 12/44 =2,73 g węgla. W konsekwencji ta sama ilość węgla była zawarta w wyjściowym węglowodorze. 8,19 g pary wodnej zawierało 8,19 * 2/18 = 0,91 g wodoru. W związku z tym ta sama ilość wodoru była obecna w materiale wyjściowym. I całkowita waga węglowodór wynosi: 2,73 + 0,91 = 3,64 g.

8

Oblicz masowe zawartości procentowe składników: 2,73 / 3,64 = 0,75 lub 75% dla węgla, 0,91 / 3,64 = 0,25 lub 25% dla wodoru. Ponownie widać, że tylko jedna substancja - metan - spełnia takie warunki. Problem został rozwiązany.