Wskazówka 1: Jak porównać ułamki nie prowadząc do wspólnego mianownika

Wskazówka 1: Jak porównać ułamki nie prowadząc do wspólnego mianownika



Aby porównać frakcje z różnymi mianownikami iliczniki, musisz je przekonwertować. Aby to zrobić, w większości przypadków ułamki prowadzą do wspólnego mianownika, ale są na to inne sposoby.





Jak porównać ułamki nie prowadząc do wspólnego mianownika


















Potrzebujesz




  • - uchwyt;
  • - notebook;
  • - ołówek;
  • - kompasy.




Instrukcje





1


Jedna z metod porównywania zwykłych frakcji zróżne liczniki i mianowniki (bez doprowadzania ich do wspólnego mianownika) - porównanie z połową. Na przykład musisz wiedzieć, że więcej niż 5/9 lub 3/7. Porównaj te dwie frakcje z połową, czyli 1/2.





2


Dla większej jasności narysuj okrąg, w którym pojawią się znaki 3/8, 1/2 i 5/9. Następnie porównaj 3/8 i 1/2 (3/8 mniej niż 1/2). Porównując 5/9 z 1/2, zauważysz, że 5/9 to więcej niż 1/2.





3


Dzięki tej technice łatwo udowodnić, że 5/9 jest większe niż 3/8. Ta metoda jest wygodna, ponieważ pomaga wizualnie przedstawić porównywalne wartości.





4


Drugi sposób porównywania zwykłych frakcji bezich redukcja do wspólnego mianownika - metoda dodawania do jedności. Na przykład musisz określić, że jest to więcej niż 46/47 lub 47/48. Okazuje się, że aby dodać pierwszą frakcję do jednej, należy ją zwiększyć o 1/47, a drugą - dodać do niej 1/48.





5


Jeśli porównasz 1/48 i 1/47 (na przykład z pomocąkoło), widać, że 1/48 jest mniejsza niż 1/47. Zatem 47/48 jest większe niż 46/47: aby zwiększyć 47/48 do jednego, wymagana jest frakcja o mniejszej wartości niż dla zwiększenia 46/47.





6


Trzeci sposób porównywania frakcji opiera się natwierdzenie, że "niewłaściwa część jest zawsze bardziej poprawna". Błędem jest ułamek, którego licznik jest większy lub równy mianownikowi. W konsekwencji ułamek, którego licznik jest mniejszy od jego mianownika, nazywa się poprawny.





7


Na przykład musisz porównać 5/4 i 3/5. Biorąc pod uwagę, że 5/4 jest nieprawidłową częścią, a 3/5 jest poprawną, łatwo jest wywnioskować, że pierwsza jest większa od drugiej. Jest to prawdą, ponieważ 5/4 oznacza więcej niż jeden, a 3/5 to mniej niż jeden.




























Wskazówka 2: jak doprowadzić do wspólnego mianownika



Często podczas pracy z ułamkami staje się konieczne ich dodawanie lub odejmowanie. Aby to zrobić, musisz dodać ułamki w sumie mianownik. Zwykła część składa się z dwóch części: podzielnej i dzielącej, które nazywane są odpowiednio licznikiem i mianownikiem.





Jak doprowadzić do wspólnego mianownika








Potrzebujesz




  • Podstawowa wiedza z matematyki.




Instrukcje





1


Załóżmy, że masz dwie frakcje: 2/3 i 7/8. Po pierwsze, znajdujemy najmniejszy wspólny podzielny mianownik tych frakcji, a następnie podajemy do niego obie frakcje. W naszym przypadku najmniejszą wspólną dzielnicą jest liczba 24, więc wprowadzimy do niej ułamki.





2


Aby wprowadzić pierwszą frakcję do znalezionegonajmniejszy wspólny podzielny, pomnożyć licznik pierwszej części przez iloraz dzielenia tego dzielnika przez licznik. W naszym przypadku będzie to: 24/3 = 8. Oznacza to, że licznik pierwszej frakcji musi zostać pomnożony przez 8. Podobnie, znajdujemy współczynnik dla drugiej frakcji: 24/8 = 3. Oznacza to, że licznik drugiej frakcji musi zostać pomnożony przez 3.





3


Mnożymy liczniki frakcji za pomocą otrzymanych częściowych frakcji. W rezultacie frakcje będą miały wspólny mianownik: 16/24 i 21/24.












Wskazówka 3: Jak porównać ułamki z różnymi mianownikami



Aby porównać frakcje z tym samym mianowniki, wystarczy porównać ich liczniki. Sytuacja jest nieco inna w przypadku, gdy dwie frakcje różnią się w mianowniku. Tutaj musisz wykonać trochę więcej akcji.





Jak porównać ułamki z różnymi mianownikami








Potrzebujesz




  • arkusz papieru
  • pióro lub ołówek




Instrukcje





1


Frakcje z różnymi licznikami i mianownikaminie można porównywać bez ich transformacji. Frakcję można zredukować do dowolnego mianownika, czyli do wielu mianowników tej frakcji. Oznacza to, że nowy mianownik musi być całkowicie podzielony na mianownik tej części. Na przykład nowy mianownik frakcji 3/8 może być mianownikiem 32, ponieważ 32 jest podzielone przez 8.





2


Podziel nowy mianownik na stary. 32: 8 = 4. Dostałeś dodatkowy mnożnik.





3


Aby przenieść ułamek do nowego mianownika,pomnóż jego licznik i mnożnik przez dodatkowy czynnik. Na przykład, jeśli chcesz odrzucić frakcję 3/8 do mianownika 32, pomnóż wartości 3 i 8 przez 4.





4


Teraz podaj ułamki, które potrzebujeszporównać ze wspólnym mianownikiem. Aby porównać dwie frakcje, weź produkt ich mianowników dla wspólnego mianownika, ponieważ liczba ta będzie wielokrotnością obu mianowników. Taka liczba nazywana jest najmniejszym wspólnym mianownikiem. Powiedzmy, że musisz porównać frakcje 5/7 i 3/5. Najpierw pomnóż mianowniki. Przy pomnożeniu 7 na 5 otrzymujemy 35. Jest to wspólny mianownik.





5


Dodatkowym czynnikiem dla frakcji 5/7 jest liczba 5, ponieważ 35: 7 = 5. Pomnóż licznik i mianownik frakcji przez 5. Otrzymujemy 25/35.





6


Dodatkowym czynnikiem dla frakcji 3/5 jest liczba 7, ponieważ 35: 5 = 7. Pomnóż licznik i mianownik frakcji przez 7. Otrzymamy 21/35.





7


Teraz porównaj uzyskane frakcje. Większy (mniejszy) to ułamek, którego licznik jest większy (mniejszy). 25/35> 21/35. Dlatego 5/7> 3/5. Problem został rozwiązany pomyślnie.











Wskazówka 4: Jak wprowadzić ułamek do najmniejszego wspólnego mianownika



Podczas wykonywania operacji arytmetycznych za pomocą prostychfrakcje nieuchronnie rodzą pytanie, jak je dodać lub odjąć od siebie, jeśli w mianowniku są różne liczby? Konieczne jest doprowadzenie frakcji do jakiejś ogólnej postaci, aby było jasne, które części liczby całkowitej są dodawane lub odejmowane. Oznacza to, że konieczne jest doprowadzenie frakcji do najniższego wspólnego mianownika.





Jak zredukować ułamek do najniższego wspólnego mianownika








Potrzebujesz




  • - kawałek papieru;
  • - pióro lub ołówek;
  • - kalkulator.




Instrukcje





1


Napisz przykład. Powiedzmy, że musisz dodać frakcje 2 / a i 5 / b. Zamiast liter mogą być dowolne liczby. Spójrz na to, co znajduje się w liczniku i mianowniku każdej frakcji i czy jeden z nich lub oba mogą zostać obcięte. Wskazane jest, aby to zrobić w każdym przypadku, niezależnie od tego, czy te same mianowniki wynikają z tego działania, czy nie. Na przykład, jeśli chcesz dodać 1/3 i 4/6, musisz zmniejszyć drugą część. Pamiętaj o zasadzie skurczu. Licznik i mianownik muszą być podzielone na jedną i tę samą liczbę. W powyższym przykładzie są one podzielone przez 2. Okazuje się, że 4/6 = 2/3, czyli 1/3 należy dodać 2/3. Rezultat jest jeden.





2


Jeśli frakcje nie ulegną zmniejszeniu lub w rezultacieUzyskuje się różne mianowniki, konieczne jest znalezienie wspólnego mianownika. Pamiętaj o własności ułamka, zgodnie z którym jej wartość nie zmienia się, jeśli górna i dolna część są pomnożone przez tę samą liczbę. Ta liczba nazywa się dodatkowym czynnikiem. Znajdź go dla ułamków 2 / a i 5 / b. W takim przypadku konieczne jest pomnożenie mianowników, czyli dodatkowy czynnik będzie równy * b.





3


Oblicz, na jakiej liczbie należy pomnożyćkażdej z frakcji, w celu uzyskania tych samych mianowników. Dla pierwszej części będzie to liczba b, dla drugiej - liczba a. Zatem każdą frakcję można przedstawić w postaci 2 / a = 2b / ab; 5 / b = 5a / ab. W takim przypadku można już znaleźć sumę lub różnicę ułamków. Suma m = 2b / ab + 5a / ab = (2b + 5a) / ab. Dokładnie w ten sam sposób istnieje wspólny mianownik dla trzech lub więcej frakcji.





4


Dla wygody obliczeń frakcje zwykle prowadzą donajmniejszy wspólny mianownik. Jest równy najmniejszej wspólnej liczbie cyfr w mianowniku wszystkich danych w warunkach problemu ułamkowego. Zapamiętaj, jak obliczana jest najmniejsza wspólna liczba. Jest to najmniejsza liczba, która jest podzielna przez wszystkie pierwotne liczby. Aby to zrobić, należy rozłożyć każdą liczbę na czynniki pierwsze. Aby obliczyć najmniej powszechną wielokrotność, pomnóż je. Każdy prosty mnożnik musi być brany tyle razy, ile występuje w liczbie, w której jest największy. Na przykład, jeśli chcesz znaleźć najmniejszą wspólną wielokrotność liczb 10, 16 i 26, rozłóż je w następujący sposób. 10 = 2 * 5, 16 = 2 * 2 * 2 * 2, 26 = 2 * 13. LOC = 5 * 2 * 2 * 2 * 2 * 13 = 1040. Z tego przykładu jasne jest, że prosty mnożnik 2 musi być brany tyle razy, ile liczba 16 jest rozłożona.