Grupa jako zjawisko społeczno-psychologiczne

Grupa jako zjawisko społeczno-psychologiczne



Grupa nazywa się ograniczoną liczbąspołeczność ludzi, alokowana ze środowiska społecznego. Podstawą podziału na grupy mogą być różne znaki, na przykład zawód, charakter działalności lub przynależność do klasy. W psychologii grupa jest zwykle postrzegana jako zjawisko społeczno-psychologiczne.





Grupa jako zjawisko społeczno-psychologiczne


















Instrukcje





1


Wszelkie zjawiska psychologiczne są rozpatrywane ww ramach określonej klasyfikacji. Dotyczy to również grup. Mogą różnić się wielkością, podzielone na duże i małe. Czasami mikrogleje są izolowane w badaniu, a tylko dwie lub trzy osoby są uwzględnione w badaniach. Jedną z cech psychologicznych grupy jest jej status. Na tej podstawie grupy są formalne i nieformalne.





2


Klasyfikacja może być oparta nacechy relacji w grupie. Ta wspólnota ludzi może być warunkowa lub rzeczywista. Oznaki współzależności przy rozpatrywaniu statusu społeczno-psychologicznego członków grupy zwykle stają się ogólną naturą działalności, narodowości, wykształcenia, wieku lub płci. Psychologowie wiedzą, że istnieją zasadnicze różnice między drużyną sportową, grupą turystyczną i zespołem studenckim.





3


Grupy różnią się między sobą wrozwój psychologiczny, który może być niski, średni lub wysoki. Pierwszy typ obejmuje skojarzenia typu rozproszonego i tymczasowe skojarzenia. Bardziej rozwinięty typ obejmuje grupy zbudowane na zasadach współpracy i autonomii. Najwyższy status pod względem poziomu rozwoju ma kolektyw.





4


W grupie rozproszonej niskispójność, ponieważ nie ma jedności wartości i długoterminowych celów. Stowarzyszenie charakteryzuje się ukierunkowaniem członków grupy, nie tyle na działalność, co na komunikowanie interesów. Wartości grupowe mogą występować tutaj, ale zazwyczaj są słabo wyrażone.





5


Inną formą organizacji grupy jest współpraca. W tym wysiłki uczestników są połączone w celu osiągnięcia celów, które są istotne dla każdego członka grupy. Zwykle w takich stowarzyszeniach istnieje podział ról i obowiązków. Status psychiczny członków takiej grupy zależy od poziomu ich kompetencji i umiejętności wykonywania powierzonych im obowiązków. Autonomia różni się od współpracy sztywniejszą strukturą i wysoką spójnością.





6


Zespół to grupa najwyższego poziomurozwój. Jego członkowie mają wspólne cele i wykonują podobne zadania. Zazwyczaj punkty orientacyjne takiej grupy nie są celami osobistymi lub grupowymi, ale społecznie użyteczne. Kolektyw cechuje wysoka spójność, przyjęcie wspólnego systemu wartości dla wszystkich, uwaga na opinię każdego członka grupy. Będąc zjawiskiem społeczno-psychologicznym, kolektyw staje się formą organizacji ludzi najbardziej potrzebujących w społeczeństwie.