LovesTheTeam.com

Mówiąc o naukowcach starożytnego świata, ich najczęściejzwanych filozofami. To nie stoi w sprzeczności z faktem, że w swoich pismach obecne pomysły nowoczesnego punktu widzenia, można przypisać do fizyki (idei Demokryta o atomach), psychologia (traktat Arystotelesa ( „on the Soul”), i tak dalej - te pomysły w każdym razie różni uniwersalność perspektyw. dotyczy to nawet do starożytnych uczonych, który powinien być rodzajem specjalizacji naukowej. na przykład Pitagoras dalej matematyki, ale nawet on szukał w liczbowych wskaźników uniwersalnych praw organizacji na świecie. Dlatego był on w stanie rozprzestrzeniać się tak naturalne i matematyczne UE w dziedzinie muzykologii. Podobnie, Platon próbował zbudować model idealnego społeczeństwa w oparciu o ich kosmologicznej idey.Takaya ograniczania ogólności było charakterystyczne dla filozofii we wszystkich wiekach jej istnienia oraz teraźniejszości. Ale jeśli w starożytności obejmuje początki całej przyszłej nauki, teraz te "nasiona" dawno wyrosły i wyrosły w coś niezależnego, co sprawia, że ​​trzeba podnieść kwestię związku filozofii z innymi naukami. Phylosophists dają różne odpowiedzi na to pytanie. Niektórzy uważają filozofię podstawą wszystkich nauk, której zadaniem - aby utworzyć dla nich ramy metodologiczne, określić kierunek naukowego podejścia do miru.Soglasno innego podejścia, filozofii - jedna z nauk, ale ma specyficzny kategoryczne aparaturę i metodologiey.Nakonets, trzeci punkt widzenia że filozofia nie jest nauką w ogóle, ale zasadniczo odmiennym sposobem na poznanie świata. Zarówno filozofia, jak i nauka badają świat, ustanawiając obiektywne fakty i uogólniając je. W trakcie uogólnienia wywodzą się pewne prawa. Jest to prawo - główną cechę nauki, odróżnia ją od dziedziny wiedzy. Istnieją przepisy w filozofii - w szczególności trzy ustawy poziom dialektiki.No uogólniania faktów w nauce i filozofii jest inna. Każda nauka odkrywa pewną stronę wszechświata, konkretny poziom istnienia materii, dlatego prawa ustanowione przez naukę nie mogą być zastosowane do tematu badań drugiego. Na przykład, nie jest możliwe do rozważenia rozwoju społeczeństwa w zakresie przepisów biologicznych (takich podejmowano próby, ale zawsze prowadzi do powstania wysoce wątpliwych pomysłów - takich jak darwinizm społeczny). Prawa filozoficzne są uniwersalne. Na przykład heglowskiej prawo jedności i walki przeciwieństw dotyczy struktury atomu w fizyce i rozmnażania płciowego w nauce biologii.Osnova - eksperyment. W tym celu ustalono obiektywne fakty. W filozofii eksperyment jest niemożliwy ze względu na skrajną uogólnienie przedmiotu. Studiując najogólniejsze prawa istnienia świata, filozof nie może przydzielić konkretny przedmiot do eksperymentu, więc doktryna filozoficzna nie zawsze mogą być odtwarzane na praktike.Takim podobieństwo filozofii i nauki jest oczywiste. Podobnie jak nauka, filozofia ustala fakty i wzorce oraz usystematyzuje wiedzę o świecie. Różnica polega na stopniu powiązania między teoriami naukowymi a filozoficznymi konkretnych faktów i praktyk. W filozofii związek ten jest bardziej mediowany niż w nauce.

Cechy wiedzy naukowej

Wiedza naukowa bardzo różni się od zwykłej. W nauce istnieje zestaw przedmiotów do zbadania. naukowego zrozumienia rzeczywistości nie skupia się na odbicie cech zewnętrznych zjawiska, a na głębokie zrozumienie istoty obiektów i procesów, które są w nauce skupić nauki.V opracowali specjalny język opracowany konkretnych metod badania rzeczywistości. Wiedza o pośredniczy odpowiednich narzędzi, najlepiej nadaje się do identyfikacji wzorców ruchu różnych form materii. Jak stosuje się podstawą do ogólnych wniosków naukowo filosofiya.Vse etap wiedzy naukowej wprowadzone do systemu. Badanie zjawisk zaobserwowanych przez naukowców w przyrodzie i społeczeństwie, jest systematyczna nauka. Jest ona oparta na obiektywnych i sprawdzalnych faktów, są one logiczne i inna organizacja ważność. Wiedza naukowa jest za pomocą jego metodę uzasadniania wiarygodności wyników i potwierdzenie prawdziwości wiedzy uzyskanej.

Etapy wiedzy naukowej

Poznanie w nauce zaczyna się od sformułowania problemu. Na tym etapie, badacz przedstawia obszar badań, identyfikacji znane już fakty i te aspekty rzeczywistości obiektywnej, których znajomość nie jest wystarczające. Naukowiec oddanie siebie lub problemów naukowych społeczności, zazwyczaj oznacza to granicę między znanym i nieznanym, chcesz iść w procesie poznaniya.Na odbywa sformułowanie hipotezy roboczej, który został zaprojektowany, aby rozwiązać sytuację z braku wiedzy na temat przedmiotu drugi etap procesu uczenia się. Istotą tej hipotezy jest wyznaczyć rozsądne założenie, że ma w swej istocie zbiorem faktów, które mają zostać zbadane i wyjaśnione. Jednym z głównych wymagań do hipotezy, że to musi być weryfikowalne metody przyjęte w branży znaniya.Na następnym etapie poznania naukowiec prowadzenia podstawowej gromadzenia danych i organizuje je. W nauce obserwacje i eksperymenty są szeroko stosowane w tym celu. Gromadzenie danych ma charakter systemowy i podlega przyjętej przez badacza koncepcji metodologicznej. Podsumowane w wynikach badań pozwalają przyjąć lub odrzucić zaproponowaną wcześniej gipotezu.Na końcowy etap wiedzy naukowej nie jest budowa nowej koncepcji naukowych lub teorii. Badacz podsumowuje wyniki pracy i nadaje hipotezie stan wiedzy posiadający właściwość niezawodności. W rezultacie pojawia się teoria, która opisuje i objaśnia w pewien sposób pewien zestaw zjawisk uprzednio nakreślonych przez naukowca. Pozycje teorii są uzasadnione z punktu widzenia logiki i są zredukowane do jednej podstawy. Czasami podczas konstruowania teorii naukowiec napotyka na fakty, które nie zostały wyjaśnione. Mogą one służyć jako punkt wyjścia do organizacji nowych badań, co zapewnia ciągłość w rozwoju koncepcji i sprawia, że ​​wiedza naukowa jest nieskończona.