LovesTheTeam.com

Instrukcje

1

Pracoholizm nie jest bynajmniej nowym zjawiskiem. Gdy tylko pojawiła się praca na świecie, byli ludzie gotowi dać pracę bez śladu, nie wyobrażając sobie niczego ważniejszego. Oczywiście lepiej wybrać się do swojej ulubionej pracy niż do osób najmniej lubianych, ale nie spędzaj całego czasu pracując samotnie.

2

Powodem może być pijany stosunek do pracyróżne. Ten strach przed brakiem pieniędzy i brak znaczących celów poza życiem zawodowym, problemy w rodzinie i tylko nadkrytyczny stosunek do samego siebie. Rezultatem, z reguły, jest jeden - czas spędzony w pracy stopniowo zbliża się do dnia, wszelkie myśli, które nie są związane z procesem pracy, są tracone, tylko rozwój kariery i maksymalna jakość pracy pozostają przedmiotem zainteresowania.

3

Aby nie zostać pracoholikiem, nie można zapomniećniektóre zasady. Po pierwsze, trzeba pokonać kompleks perfekcjonistów - osobę, która nigdy nie jest usatysfakcjonowana wynikami własnej pracy. Częściej słuchają opinii współpracowników, pomoże ci to obiektywnie ocenić pracę.

4

Po drugie, naucz się poprawnie planować czas. Właściwa dystrybucja zadań według czasu pozwoli nie tylko na rozładowanie napiętego harmonogramu, ale także pomoże w bardziej jakościowym prowadzeniu dostępnych spraw. Jako minimum określ, ile czasu potrzebujesz na to zadanie, dodaj do niego 10% i staraj się zachować w wyznaczonym czasie.

5

Po trzecie, nie wolno nam zapominać o odpoczynku. W weekendy wyłącz telefon, wyjedź do miasta, zmień rytm, nie myśl o pracy. Bardzo przydatne jest znalezienie hobby, które nie jest związane z główną działalnością lub po prostu spędzanie czasu z bliskimi osobami, które docenią Twoją uwagę znacznie przewyższającą sukcesy zawodowe.

6

Pamiętaj, że pracoholizm nie jest łatwywiększą uwagę poświęcono pracy. Jest to choroba, uzależnienie, które wymaga leczenia. Nie mieszaj pracoholizmu i pracowitości, ponieważ zwykła ciężko pracująca osoba doskonale rozumie, że jakakolwiek praca jest niczym innym, jak tylko środkiem do rozwiązania ważniejszych problemów życiowych, a cel jest głupi i niebezpieczny.

Wskazówka 2: Jak żyć z chrononicznym pracoholikiem

Na poziomie codziennym pracoholicy są często zdezorientowanitylko gorliwi odpowiedzialni pracownicy. W rzeczywistości pracoholizm - jedna z form nerwicy, w której życie osobiste jest sublimowane w działalności zawodowej. To zaburzenie częściej dotyka mężczyzn.

Pracoholik jest trudny do odprężenia, czujesam jest winny, jeśli bierze czas wolny od pracy, by dać rodzinie i odpocząć. W tym samym czasie ma usprawiedliwienie dla swoich bliskich: pracuję, aby mieć wszystko. Jednak pełne zanurzenie się w pracy jest bardzo nieprzyjemne z powodu relacji rodzinnych: dzieci stopniowo zaczynają postrzegać papieża jako outsidera, który nie jest do nich zdolny. W końcu, gdy chłopaki potrzebują porady lub pomocy od dorosłego mężczyzny, będą szukać wsparcia nie od swojego ojca, ale od starszych przyjaciół. Czy taka rada przyniesie tak wielkie pytanie ... Małżeństwo pracoholika również ma problemy - zaczyna czuć się zapomniana i niepotrzebna. Cóż, jeśli ma pracę, w której może się zrealizować, rekompensując brak uwagi ze strony męża. Trudniej jest gospodyni zapewnić wygodne życie dla pracoholika, czasem pojawiające się w domu. W tym przypadku lepiej jest znaleźć interesujące ćwiczenia, najlepiej wraz z podobnie myślącymi, nie zatrzymywać się na smutnych myśli o własnej odinochestve.Poprobuyte przekonać męża, że ​​przynajmniej trzeba poświęcić blisko weekendu. Reszta nie powinna sprowadzać się do wspólnego oglądania transmisji telewizyjnych. Piesze wędrówki w przyrodzie, filmy, teatry, wspólne działania zbliżają rodziny i stwarzają okazję do aktywnej i naturalnej komunikacji. Staraj się stworzyć przytulną i przyjazną atmosferę w rodzinie, aby małżonek z przyjemnością powrócił. Możliwe, że tylko imituje entuzjazm pracowników - w rzeczywistości po prostu nie wraca do domu. Możliwy jest również inny powód: w niektórych firmach dobrą praktyką jest pozostawanie w pracy, wykazując się starannością. W tym przypadku lepiej wspólnie zdecyduj, czy warto poświęcić cenne godziny powinowactwa rodzinnego do kariery.